To był historyczny moment zarówno dla Sir Sicomy Moniniego Perugia, jak i Alurona CMC Warta Zawiercie, gdy obie drużyny walczyły o swój dziewiczy tytuł w Lidze Mistrzów CEV Mężczyźni.
Perugia przegrała dotychczas tylko jeden mecz w europejskich rozgrywkach premium w tym sezonie, natomiast Zawiercie miało szansę zostać pierwszą drużyną od sześciu sezonów, która zdobędzie trofeum, nie przegrywając ani jednego meczu.
Ale kto był faworytem? Perugia, z ich absolutnie fantastyczną głębią? Czy doświadczone Zawiercie, które zniwelowało dwusetową stratę w sobotę przeciwko Jastrzębskiemu Węglowi, kwalifikując się do finału?
Wiadomo było, że będzie to zacięty mecz i właśnie taki okazał się pojedynek obu drużyn w wypełnionej po brzegi Atlas Arenie w Łodzi. Do końca pierwszego seta toczyła się zacięta walka, a Zawiercie nieustannie walczyło, by nie dopuścić do porażki z Perugią.
Choć Perugia nie miała znacznie lepszego ataku (42% przy 36% skuteczności ataku Zawiercia), włoska drużyna zapewniła więcej bloków (cztery do dwóch) i skorzystała na doskonałym meczu Wassima Ben Tary i Yuki Ishikawy, którzy zdobyli łącznie 10 punktów.
Ale dzięki ich fantastycznej głębi Perugia naprawdę nacisnęła pedał i wyrwała pierwszego seta. Zmieniony na koniec, Jesus Herrera zaserwował jednego asa i utrzymał swój serwis przez trzy kolejne punkty, umożliwiając włoskiej drużynie otwarcie pięciopunktowej przewagi, co okazało się kluczowe na koniec, gdy zapewnili sobie zwycięstwo 25:22.
Czy drugi set miał być inny?
Zawiercie wiedzą, jak się podnosić z trudnych sytuacji i dokładnie to próbowali zrobić, zaczynając drugiego seta od zwycięstwa 4:1.
Po zmianie w trzecim secie półfinału przeciwko Jastrzębskiemu Węglowi, Aaron Russell wrócił z przytupem i zdobył dziewięć punktów w drugim secie, będąc głównym graczem Zawiercia.
Polska strona poprawiła skuteczność ataku do 41% w drugim secie, a Karol Butryn zdobył asa, a Zawiercie otworzyło prowadzenie 8:5. Jednak Perugia nie odpuściła, ponieważ Ben Tara był w doskonałej formie, wspierany przez Oleha Plotnytskiego, który zdobył pięć punktów w drugim secie.
Jednak Zawiercie nadal prowadziło, 17:15, a okno możliwości dla Perugii szybko się zamykało. Ale wtedy pojawił się Ben Tara. Dzięki trzem fantastycznym setom – dwóm asom z rzędu – szybko zmienił dynamikę seta.
Dzięki dwóm punktom z rzędu Perugia objęła prowadzenie 22:20 i nie oddała go już do końca, wygrywając 10 z ostatnich 15 punktów, wygrywając drugiego seta 25:22 i zyskując upragnione trofeum w jednym secie.
I po raz kolejny Zawiercie znalazło się w tej samej opłakanej sytuacji, co w sobotę, kiedy przegrało dwa pierwsze sety półfinału. Każdy błąd, każda pomyłka sprawiłaby, że ich marzenie o tytule stałoby się nie do utrzymania, dlatego pole do błędów było niewielkie.
Perugia dominowała w każdej kategorii, więc nadszedł czas, aby polska drużyna wyszła na prowadzenie i spróbowała zrobić dokładnie to, co zrobiła w sobotę. Po dwóch spokojnych setach na boisko wszedł Bartosz Kwolek.
Ale Perugia po raz kolejny wyglądała silnie i kontrolowała grę, utrzymując prowadzenie przez cały set, gdyż Zawiercie objęło prowadzenie tylko raz, 1:0. Mimo to Włosi nie zdołali stworzyć przewagi większej niż dwa punkty, mimo to prowadzili 15:13 i dzieliło ich tylko 10 punktów od pierwszego tytułu w tych rozgrywkach.
Czas dla drużyny zarządził trener All-Star sezonu, Michał Winiarski. Pozwoliło to zmienić sytuację na boisku, dzięki czemu Zawiercie zdobyło trzy punkty z rzędu, a po znakomitych zagrywkach Mateusza Bieńka polska drużyna objęła prowadzenie 18:16.
Dzięki zdobyciu przez Kwolka i Russella łącznie 29 punktów, Zawiercie ostatecznie wygrało seta 25:20 i zapewniło sobie kolejny wspaniały powrót w tym fantastycznym sezonie.
Czwarty set był prawdziwym rollercoasterem. Obie drużyny nieustannie wymieniały ciosy, a żadna nie prowadziła różnicą większą niż dwa punkty, aż do momentu, w którym Zawiercie uzyskało przewagę 16:15, głównie dzięki znakomitym atakom Kwoleka i Russella.
W tym momencie Russell, były zawodnik Perugii, który spędził trzy lata we włoskiej drużynie, zdobył 21 punktów, będąc najskuteczniejszym strzelcem meczu. A dzięki mocnemu zakończeniu seta, dzięki kilku doskonałym zagraniom, Zawiercie przesunęło mecz – finał tegorocznej CEV Champions League Men – do decydującego, wygrywając 25:22 w czwartym secie.
Kiedy impet przesunął się na stronę Polaków, doświadczeni gracze Perugii poczuli, że muszą zwiększyć tempo gry i po trzech kolejnych serwisach Yuki Ishikawy, które dały im punkty, objęli prowadzenie 5:1, wybijając powietrze z wypełnionej po brzegi Atlas Areny.
Russell znów się wyróżnił, zdobywając trzy punkty z rzędu i zmniejszając stratę, ale Perugia odpowiedziała stanowczo, a dwie akcje Ishikawy i Bena Tary dały drużynie czteropunktową przewagę, 10:6.
Czy Zawiercie miało siłę na kolejny powrót?
Krótko mówiąc: nie. Polacy zmniejszyli przewagę do dwóch punktów, ale ostatecznie Perugia okazała się zbyt silna, dzięki doskonałemu startowi w piątym secie, a dzięki dwóm kolejnym punktom zdobytym przez Płotnytskyiego Perugia wygrała 15:10 i zdobyła tytuł.
To pierwszy tytuł w Lidze Mistrzów CEV mężczyzn w historii Perugii, a także pierwszy wywalczony przez trenera Angelo Lorenzettiego, który wcześniej przegrał pięć rozegranych finałów. Jest to ukoronowanie osiągnięć włoskiej drużyny, która wcześniej sześciokrotnie plasowała się w pierwszej czwórce Ligi Mistrzów CEV mężczyzn.
Czytaj także:
