Postęp techniczny sprawił, że awaryjność samochodów jest znikoma, a usuwanie awarii przez pomoc drogową jest w większości pakietów firm ubezpieczeniowych, to jednak umiejętność holowania jest cenna dla każdego kierowcy. W programach szkolenia kierowców umiejętności holowania nie ma, a spotykane, wprawdzie rzadko pojazdy holowane, podkreślają istotne braki w umiejętnościach kierowców w holowaniu.
Najczęstszym widokiem na drogach jest włączenie świateł awaryjnych w pojeździe holowanym. Jadąc za takim pojazdem, nie wiemy, w którą stronę będzie skręcał, gdyż widzimy z tyłu tego pojazdu włączone równocześnie obydwa kierunkowskazy, co przy braku trójkąta ostrzegawczego na tym pojeździe, prowadzi do dezorientacji pozostałych kierowców, a tym samym do istotnego zagrożenia dla ruchu drogowego.
Urwanie liny holującej na skutek szarpnięcia przez pojazd holujący podczas ruszania po zatrzymaniu się np. na skrzyżowaniu jest powodem do irytacji innych kierowców, jak również samych uczestników holowania. Dlatego kierujący pojazdem holującym powinien posiadać umiejętność bardzo łagodnego ruszania z miejsca a przyspieszać dopiero po naprężeniu linki holowniczej. Kierujący pojazdem holowanym nie powinien dopuszczać do opadnięcia linki na jezdnię, utrzymując ją w stanie naprężonym, co skutkuje trzymaniem cały czas nogi na hamulcu i szybkim reagowaniem na zmiany prędkości. Podczas holowania pojazdy powinny być połączone w sposób pewny przy pomocy specjalnej linki holowniczej.
We wszystkich niemal samochodach z przodu i z tyłu mamy specjalne gniazda, w które wkręcamy specjalne złączki do holowania. Nie wolno mocować lin holowniczych do elementów układu kierowniczego, gdyż grozi to uszkodzeniem układu kierowniczego.
Pomiędzy kierowcami powinny być uzgodnione znaki lub sygnały dotyczące postępowania w sytuacjach nieprzewidywalnych. Może to być np. dwukrotne lekkie naciśnięcie hamulca przed hamowaniem podczas wykonywania skrętu. Bardzo dobrze w takich sytuacjach sprawdzają się telefonicznie systemy głośnomówiące w pojazdach zapewniające ciągłą łączność pomiędzy kierowcami.
Wymagania – pojazd holujący musi mieć włączone światła mijania natomiast pojazd holowany powinien z tyłu po lewej stronie być oznaczony ostrzegawczym trójkątem odblaskowym, (zamiast trójkąta może być żółte światło błyskowe) a przy małej widoczności powinien mieć włączone światła pozycyjne. Odległość między pojazdami (nie długość linki holowniczej!) powinna wynosić 4-6 metrów a lina holownicza na części środkowej powinna mieć chorągiewkę barwy żółtej lub czerwonej.
Pamiętać należy, że holowanie na autostradach jest zabronione – dopuszczalne tylko przez pojazdy specjalne pomocy drogowej, ale tylko do najbliższego zjazdu z autostrady lub miejsca obsługi podróżnych.
Holując inny pojazd mamy ograniczoną prędkość do 30 km/h na obszarach zabudowanych, a poza nimi do 60 km/h. Podczas awarii na autostradzie staramy się zjechać na pas awaryjny, a miejsce oznaczamy i wzywamy pomoc. Celem informacji służą specjalne słupki telefoniczne, gdzie po podniesieniu słuchawki mamy od razu połączenie z pomocą drogową w punkcie zarządzania autostradą. Możemy być wówczas poproszeni o doprecyzowanie miejsca awarii, a będzie to podanie cyfr znajdujących się na punkcie telefonicznym – jest to odległość w kilometrach od początku autostrady.
Możemy w stresie nie wiedzieć, w którym kierunku poruszaliśmy się, wtedy pomocne jest podanie litery znajdującej się nad cyframi z odległością. Przykładowo dla autostrady A4 napis na słupku S nad cyframi 568 oznacza, że jesteśmy na 568 kilometrze autostrady (licząc od zachodniej granicy RP) po stronie południowej ( S -SOUTH ) natomiast N 165 będzie oznaczać, że jesteśmy na 165 kilometrze od wschodniego początku autostrady po stronie północnej ( N- NORTH). Jeżeli korzystamy z telefonu komórkowego wówczas podajemy odległość kilometrową (np. 565 ) znajdującą się słupkach hektametrowych doprecyzowując odległość w setkach metrach (cyfry od 1-9 ) – w tym przypadku musimy podać kierunek jazdy celem doprecyzowania na której części autostrady znajdujemy się.
