W konkursie wzięło udział 48 obiektów z całego kraju. Z każdego regionu nominowano po trzy miejsca. Następnie internauci oddając indywidualne głosy mogli zdecydować, które z nich zasłużą na tytuł laureata. Zamek w Łańcucie otrzymał blisko 50 proc. głosów oddanych na atrakcje Podkarpacia.
Dawna rezydencja magnacka została doceniona za znakomite wnętrza, niezwykle cenną kolekcję pojazdów konnych oraz liczne dzieła sztuki, pochodzące z dawnych zbiorów łańcuckich, ale także historię rodów w przeszłości zamieszkujących zamek oraz ich dziedzictwo.
– Cieszymy się, że Muzeum-Zamek w Łańcucie ma tak wielu przyjaciół, którzy zagłosowali w plebiscycie. Dziękujemy za wsparcie i zapraszamy do Łańcuta ˗ mówi dr Piotr Szopa, dyrektor muzeum.
Muzeum-Zamek w Łańcucie to jedna z najpiękniejszych rezydencji arystokratycznych w Polsce. Obecny wygląd zamek w Łańcucie zawdzięcza przebudowie dokonanej w II połowie XVIII stulecia przez Stanisława Lubomirskiego – Marszałka Wielkiego Koronnego oraz jego żonę Izabelę z Czartoryskich, zwaną Księżną Marszałkową, kuzynkę króla Stanisława Augusta Poniatowskiego. Z tego właśnie okresu pochodzą: “Pokój pod Widokiem”, “Apartament Brenny”, “Apartament Chiński” oraz “Apartament Turecki” z zachowanym autentycznym wystrojem wnętrza. Staraniem księżnej wokół zamku założono także piękny park krajobrazowy.
Z inicjatywy Elżbiety z Radziwiłłów – żony Romana Potockiego, w latach 1889-1912 zamek w Łańcucie gruntownie przebudowano, dostosowując go do ówczesnych wymogów, jednak zachowując cenne wnętrza z czasów Izabeli Lubomirskiej. Założono wtedy instalację wodociągową, kanalizację, centralne ogrzewanie, a nawet przeprowadzono elektryfikację i zainstalowano telefony. Powiększono dwukrotnie powierzchnię parku oraz wybudowano Stajnie i Wozownię. Zamek otrzymał też nową elewację w stylu neorenesansu francuskiego, którą podziwiać można do chwili obecnej.
Współcześnie budowle i park mają wygląd, jaki nadano im na przełomie XIX i XX w., wnętrza jednak reprezentują różne style – od barokowego po eklektyzm i secesję. Już w okresie międzywojennym były one udostępniane do zwiedzania, a od 1944 r. zamek jest największym w naszym kraju muzeum-rezydencją. Salony, jadalnie, sala balowa, apartamenty prywatne i przeznaczone dla gości urządzone zostały dobranymi do wystroju architektonicznego meblami, dziełami sztuki i rzemiosła (srebrami, porcelaną z Miśni, Wiednia i Delft, fajansami z Nieborowa, szkłem polskim). Znalazła w nich miejsce kolekcja zegarów z XVII-XIX w. oraz zabytkowych instrumentów muzycznych.
