Transakcje z podmiotami powiązanymi dokumentują tylko te podmioty z zagranicy, w których polski zakład wygenerował przychody lub koszty wyższe niż równowartość 2 mln euro. Ta sama zasada dotyczy pozostałych progów, o których mowa w przepisach dotyczących cen transferowych, np. próg 10 mln euro, po przekroczeniu którego należy uzupełnić dokumentację o analizę danych porównawczych. Jednocześnie jest to zaprzeczenie interpretacji indywidualnej dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 9 marca 2018 r (nr 0114-KDIP2-2.4010.28.2018.2.SO).
Komentarz AXELO (Ewelina Michalska)
Interpretacja ogólna Ministra Finansów z 26 marca 2018 r., nr DCT.8201.5.2018
W związku z licznymi wątpliwościami w zakresie ustalania obowiązku dokumentacyjnego dla transakcji zrealizowanych przez zakład przedsiębiorcy zagranicznego na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej (nierezydenta) z podmiotami powiązanymi z tym zakładem, o których mowa w art. 25a ust. 5a updof oraz art. 9a ust. 5a updop, 26 marca 2018 r. Minister Finansów wydał ogólną interpretację przepisów prawa podatkowego.
Wynika z niej jasno, że obowiązek tworzenia dokumentacji transakcji z podmiotami powiązanymi a dotyczącymi zagranicznego zakładu działającego na terenie RP jest uzależniony od określonych ustawowo progów -limitów wartościowych 2.000.000 Euro przychodów lub kosztów oraz kryterium istotności transakcji. Konieczne jest zatem każdorazowe zbadanie ww. limitów tylko i wyłącznie w zakresie dotyczącym zagranicznego zakładu położonego na terenie RP. Ta sama zasada dotyczy pozostałych progów, o których mowa w przepisach dotyczących cen transferowych, m.in. progu 10 mln euro, po przekroczeniu którego dokumentacja musi być uzupełniana o analizę danych porównawczych (art. 25a ust. 2b pkt. 2 ustawy o PIT i art. 9a ust. 2b pkt. 2 ustawy o CIT).Dla powstania obowiązku dokumentacyjnego oraz określenia jego zakresu nie ma bowiem żadnego znaczenia wartość przychodów lub kosztów, jakie osiąga jednostka macierzysta przedsiębiorcy wraz z jej wszystkimi zagranicznymi zakładami położonymi w różnych państwach.
Przyjęcie takiego stanowiska przez Ministra Finansów należy niewątpliwie uznać za korzystne z punktu widzenia przedsiębiorców zagranicznych prowadzących działalność gospodarczą w formie oddziałów na terenie RP. Obciążenie podatników wymogiem sporządzenia dokumentacji podatkowej dla transakcji, względem której na terenie RP nie powstał obowiązek podatkowy i co do której podatnik nie ma obowiązku prowadzenia ewidencji księgowej, prowadziłoby do nadmiernego obciążenia dokumentacyjnego po stronie polskiego podmiotu. Jak podkreślił Minister Finansów, podatnik niemający siedziby lub zarządu na terytorium RP nie mieści się w ramach hipotezy art. 25a ust. 1 updof oraz art. 9a ust. 1 updop, bowiem nie wykazuje przychodów lub kosztów w rozumieniu polskich przepisów o rachunkowości. Co więcej, osobą uprawnioną do podpisania oświadczenia o sporządzeniu dokumentacji podatkowej jest wyłącznie osoba upoważniona do reprezentowania zagranicznego zakładu na terytorium RP. Obowiązek sporządzania wszystkich dokumentacji dla transakcji zrealizowanych przez jednostkę macierzystą wiązałby się z brakiem możliwości potwierdzenia kompletności sporządzonej dokumentacji. Upoważniona osoba nie może bowiem dysponować wiedzą o wszystkich transakcjach dokonanych przez jednostkę macierzystą.
Należy w tym miejscu podkreślić, Interpretacja Ogólna Ministra Finansów przeczy całkowicie stanowisku, zaprezentowanemu przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w Interpretacji Indywidualnej z 9 marca 2018 r. (nr 0114-KDIP2-2.4010.28.2018.2.SO). Stwierdzono w niej bowiem, że limity przychodów lub kosztów, o których mowa w przepisach dot. cen transferowych, odnoszą się do obrotów generowanych przez przedsiębiorstwo zagraniczne wraz ze wszystkimi jego zakładami zagranicznymi, a obowiązek dokumentacyjny dla poszczególnych transakcji bada się, biorąc pod uwagę wszystkie transakcje przeprowadzane przez zagraniczne podmioty, a więc także te, które w ogóle nie są związane z polskim zakładem. Takie stanowisko należy uznać za absurdalne, a wręcz kuriozalne. Obowiązkiem dokumentacyjnym objęte byłyby wówczas także te transakcje, względem których nie powstał żaden obowiązek podatkowy na terenie RP. Polskie oddziały jednostek macierzystych musiałyby zatem dokumentować transakcje odbywające się bez jego udziału, które w rezultacie i tak nie podlegałyby kontroli polskich urzędów.
Aby szczegółowo omówić poruszone zagadnienia, skontaktuj się z AXELO. www.axelo.pl
Informacje zawarte w niniejszym artykule/komentarzu mają charakter skrótowy i informacyjny. Informacje te nie powinny zastępować szczegółowej analizy poruszanych w nim zagadnień, jak również stanowić podstawy podejmowania decyzji biznesowych lub jakichkolwiek innych czynności prawnych lub faktycznych.
