Dwójka młodych rzeszowskich aktorów staje przed trudnym zadaniem w intymnej, wyczerpującej fizycznie opowieści, właściwie ocierając się o widzów i ich ciekawskie spojrzenia.Zadanie szczególnie trudne dla Dagny Mikoś, która z rolą radzi sobie znakomicie i wielokrotnie w trakcie przedstawienia potrafi postawić tak kontrapunkt, że widz nie daje się zwieść mocno erotycznemu obrazowi, ale pozwala uwodzić się słowu.
“Wenus w futrze”, to historia spotkania aktorki Wandy i reżysera Thomasa w chwili, gdy ta przychodzi na przesłuchanie. Wystarczy kilka chwil, kilka przeczytanych scen, by reżyser uwierzył, iż spotkał kobietę, o jakiej marzył – władczą, bezwzględną, gwarantującą przekroczenie granic seksualności. Thomas swoje szczęście widzi w bólu, odważnym eksperymencie na ciele i emocjach. Wanda ma być idealną kandydatką do jego świata miłości sado maso. Na scenie jest lateks, skóra, obroża na szyi Wandy, łańcuchy, symboliczne czerwone szpilki, tylko, czy prawdziwe szczęście można osiągnąć przekraczając wszelkie granice i poddając się nieskrępowanej namiętności?! Czy pogoń za coraz silniejszymi doznaniami seksualnymi, tak naprawdę nie jest próbą wypełnienia pustki?! W końcu, czy perwersji, eksperymentu, nagości, nie mylimy z miłością?!
Miłość, namiętność są motorem nadającym sens naszemu życiu, ale mogą też być niszczycielską siłą. I tak jak nie ma bezgranicznej wolności – w końcu stajemy się jej niewolnikami, tak nieustanny eksperyment na uczuciach i emocjach częściej może przynieść tragiczne rozczarowanie niż poczucie spełnienia.
Autor: David Ives
Reżyseria: Jan Nowara
Przekład: Jacek Kaduczak
Obsada: Dagny Cipora, Michał Chołka
Scenografia: Magdalena Gajewska
Opracowanie muzyczne: Tomasz Wadowski
Układ choreograficzny finału: Tomasz Dajewski
Inspicjent i sufler: Anna Jochym
