Podwyższone wynagrodzenia wypłacane kierowcom na podstawie indywidualnych porozumień zawartych z poszczególnymi pracownikami mogą stanowić dla pracodawcy koszt uzyskania przychodu. Obowiązek ich wypłaty musi jednak wynikać z prawnie skutecznej umowy, a także musi spełniać przesłanki z art. art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p. zgodnie z którym kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. W związku z powyższym do kosztów tych można zaliczyć również „koszty pracownicze”, które obejmują wydatki ponoszone na rzecz pracowników.
Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach (2461-IBPB-1-3.4510.919.2016.2.AB)
Komentarz AXELO (radca prawny Michał Sowa)
Omawiana interpretacja dotyczy spółki, w której obowiązuje zakładowy układ zbiorowy pracy, zawierający zasady wynagradzania m.in. pracowników zatrudnionych w charakterze kierowców. W spółce wprowadzono, na podstawie zawartych z pracownikami porozumień, nowe podwyższone kwoty stawek za 1 kilometr. Porozumienia te nie były konsultowane ze związkami zawodowymi, nie zostały wprowadzone protokołem dodatkowym i nie stanowią integralnej części zakładowego zbiorowego układu pracy.
Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów (z zastrzeżeniem wyłączeń, o których mowa w art. 16 powołanej ustawy). W omawianej interpretacji wnioskodawca stwierdził, że choć wydatki ponoszone na rzecz pracowników bez wątpienia wpływają na osiągany przychód i nie są wyłączone z kosztów na mocy art. 16 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, to jednak ze względu na fakt, że nie są zgodne z obowiązującym w spółce zakładowym układem zbiorowym pracy, nie należy zaliczać ich do kosztów uzyskania przychodu.
Przedstawione stanowisko zostało uznane przez Dyrektora Izby Skarbowej za nieprawidłowe. Opisane we wniosku wydatki należy zaliczyć do tzw. „kosztów pracowniczych”, obejmujących przede wszystkim wynagrodzenia zasadnicze, prowizje, premie, nagrody, diety czy wydatki związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych pracowników. „Koszty pracownicze” ponoszone są zatem na rzecz pracowników i stanowią dla pracodawcy koszt podatkowy, pod warunkiem spełniania ogólnych przesłanek określonych w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, tj. poniesienia ich w celu osiągniecia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.
Podkreślić należy, że obowiązujące przepisy nie zakazują zaliczania wynagrodzeń do kosztów uzyskania przychodów w sytuacji, gdy ich wysokość nie wynika z zakładowego układu zbiorowego pracy. Jeżeli zatem świadczenia na rzecz pracowników nie zostały w sposób wyraźny wyłączone z puli kosztów na podstawie ustawy, a obowiązek ich wypłaty wynika z prawnie skutecznej umowy (w omawianym przypadku były to indywidualne porozumienia z kierowcami), podwyższone wynagrodzenia mogą stanowić koszt uzyskania przychodów.
Przedmiotowa interpretacja jest bez wątpienia korzystna dla pracodawców. Stwarza możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu wydatków realnie poniesionych na rzecz pracowników, także w sytuacji, gdy ich wysokość nie wynika wprost z układów zbiorowych pracy. Pracodawca nie jest zobligowany w takiej sytuacji do przeprowadzania zmian w zakładowym układzie zbiorowym pracy poprzez przyjęcie protokołu dodatkowego, co wymaga współpracy wszystkich stron zawierających układ, a zatem wiąże się z prowadzeniem nierzadko długotrwałych rokowań. Ponadto wprowadzone w tym trybie zmiany podlegałyby obowiązkowi rejestracji, co również może być czasochłonne.
Aby szczegółowo omówić poruszone zagadnienia, skontaktuj się z AXELO. www.axelo.pl
Informacje zawarte w niniejszym artykule/komentarzu mają charakter skrótowy i informacyjny. Informacje te nie powinny zastępować szczegółowej analizy poruszanych w nim zagadnień, jak również stanowić podstawy podejmowania decyzji biznesowych lub jakichkolwiek innych czynności prawnych lub faktycznych.
.jpg)
Radca prawny Michał Sowa
