Był wspaniałym, kolegą, szefem, znakomitym felietonistą, który wychował kilka pokoleń dziennikarzy. Właściwie nigdy nie można było go zobaczyć zdenerwowanego, natomiast zawsze z papierosem. Niezwykle otwarty i koncyliacyjny uwielbiał polityczne debaty, zwłaszcza z adwersarzami o odmiennych poglądach. I choć pochodził z Gdańska, to Rzeszów stał się jego domem. Tutaj urodził się jego córki i tutaj do końca starał się zabierać głos w sprawach ważnych dla Rzeszowa, Podkarpacia, dla Polski. Był mistrzem felietonu.
Gdańszczanin, ukończył historię filozofii na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. W 1979 został dziennikarzem „Słowa Powszechnego” Oddział w Gdańsku, w 1980–1982 Oddział w Rzeszowie. W stanie wojennym był dwukrotnie internowany. Po wyjściu z więzienia przez kilka lat nie mógł znaleźć stałego zatrudnienia. W latach 1984–1985 współpracownik biuletynu „Trwamy” (nawiązanie do tytułu strajkowego z 1981). Współorganizator obchodów rocznicowych porozumień rzeszowsko-ustrzyckich, wykładów (także jako prelegent), projekcji filmowych w Ośrodkach Kultury Chrześcijańskiej i w duszpasterstwach środowiskowych regionu rzeszowskiego. Współtwórca niezależnych filmów dokumentalnych, m.in. z pielgrzymki Jana Pawła II w Gdańsku (1987), wywiadu z ministrem Adamem Bieniem, delegatem Rządu RP na Kraj (1986). Relacjonował, wspólnie z Martą Miklaszewską i Leonem Bójko, podczas spotkań środowiskowych toruński proces zabójców ks. Jerzego Popiełuszki.
W 1990 r. współtworzył w Rzeszowie dziennik A-Z. Do Nowin przyszedł w 1992 roku. Tu zasłynął m.in. cyklem felietonów “Puenta” (wybór ukazał się w wydaniu książkowym). Kiedy przestał pełnić funkcję naczelnego, był zastępcą red. nacz. i publicystą. W 2006 roku odszedł z Nowin na stanowisko wicedyrektora TVP3 Rzeszów. W 2015 roku został odznaczony Krzyżem Wolności i Solidarności.
