20 kwietnia zmarł Jarosław Alojzy Szczepański, znakomity dziennikarz i felietonista, w przeszłości współzałożyciel i redaktor naczelny „Dziennika Obywatelskiego A-Z”, redaktor naczelny „Gazety Codziennej Nowin”, w latach 2006–2009 zastępca dyrektora TVP3 Rzeszów. Przez ostatnich 15 lat felietonista w naszym magazynie VIP Biznes&Styl oraz na portalu BIZNESISTYL.pl. W maju skończyłby 72 lata.
Był wspaniałym kolegą, szefem, znakomitym felietonistą, który wychował kilka pokoleń dziennikarzy. Właściwie nigdy nie można było go zobaczyć zdenerwowanego, natomiast zawsze z papierosem. Niezwykle otwarty i koncyliacyjny uwielbiał polityczne debaty, zwłaszcza z adwersarzami o odmiennych poglądach. I choć pochodził z Gdańska, to Rzeszów stał się jego domem. Tutaj urodziły się jego córki i tutaj do końca starał się zabierać głos w sprawach ważnych dla Rzeszowa, Podkarpacia, dla Polski. Był mistrzem felietonu.
Gdańszczanin, ukończył historię filozofii na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. W 1979 został dziennikarzem „Słowa Powszechnego” Oddział w Gdańsku, w 1980–1982 Oddział w Rzeszowie. W stanie wojennym był dwukrotnie internowany. Po wyjściu z więzienia przez kilka lat nie mógł znaleźć stałego zatrudnienia. Współtwórca niezależnych filmów dokumentalnych, m.in. z pielgrzymki Jana Pawła II w Gdańsku (1987). W 1990 r. współtworzył w Rzeszowie dziennik A-Z. Do Nowin przyszedł w 1992 roku. Tu zasłynął m.in. cyklem felietonów “Puenta”(wybór ukazał się w wydaniu książkowym). Kiedy przestał pełnić funkcję naczelnego, był zastępcą red. nacz. i publicystą. W 2006 roku odszedł z Nowin na stanowisko wicedyrektora TVP3 Rzeszów. W 2015 roku został odznaczony Krzyżem Wolności i Solidarności.
20 marca zmarł Jerzy Fąfara. Rzeszowianin, poeta, prozaik, autor słuchowisk radiowych, dziennikarz, regionalista, wydawca – dyrektor Podkarpackiego Instytutu Książki i Marketingu w Rzeszowie, niezwykła postać w świecie kulturalnego Rzeszowa. Miał 68 lat.
Debiutował tomikiem poezji „Kto lepszy” w 1981 roku, ale to powieści i słuchowiska radiowe zdominowały jego bardzo twórczego życia. Był autorem m.in. „18 znaczy życie – rzecz o Józefie Szajnie”; “Pomruk” powieść biograficzna o prof. Franciszku Chrapkiewiczu-Chapevillu oraz “Był wśród nas Święty”, wspomnienia o Stanisławie Szpunarze, jednym z pierwszych więźniów KL Auschwitz. Wielką popularność przyniosły mu „Brzytwy Kata Sellingera”, na podstawie których powstało słuchowisko radiowe i które w 2004 roku w Sopocie zdobyło Grand Prix na Festiwalu Polskiego Radia i Telewizji „Dwa Teatry”.
Jerzy Fąfara, absolwent prawa, swoją pracę zawodową zaczynał w Krajowej Agencji Wydawniczej w Rzeszowiew latach 1982-1989, później zakładał prywatne wydawnictwo RAF w Rzeszowie, a od 2001, Podkarpacki Instytut Książki i Marketingu, któremu szefował do końca. W latach 2018-2020 pracował w Wydziale Promocji i Współpracy Międzynarodowej Urzędu Miasta Rzeszowa. To on wymyślił słynną Paniagę, czyli święto ulicy Pańskiej, dzisiejszej 3 Maja w Rzeszowie i to on doprowadził do powstania „Drabiny do nieba”, która w 2023 roku stanęła na ulicy Krakowskiej w Rzeszowie. Fąfara nie tylko napisał książkę o prof. Józefie Szajnie, ale był też wielkim orędownikiem upamiętnienia prof. Szajny w Rzeszowie, gdzie urodził się w 1922 roku. Drabina to był pomysł profesora Józefa Szajny, artysty, którego dzieła – sztuki teatralne i obrazy – poruszały cały świat, artysty, który dostrzegał wysiłek ludzkiej wspinaczki ku niebu i sens nadziei, chociaż omal nie umarł w obozie Auschwitz i mógł nie wierzyć już w nic. Wspólnie z Jerzym Fąfarą już 16 lat temu wybrali miejsce, gdzie w ubiegłym roku Drabina stanęła.
16 maja po ciężkiej chorobie zmarł Stanisław Sienko, dyrektor Zespołu Szkół Elektronicznych w Rzeszowie, w przeszłości wieloletni prezydent Rzeszowa. W tym roku skończyłby 64 lata.
Przez ostatnie 3 lata, od 2021 roku Stanisław Sienko był dyrektorem tej popularnej i cenionej szkoły średniej w Rzeszowie. Wcześniej, przez 14 lat, za czasów prezydentury Tadeusza Ferenca, był wiceprezydentem Rzeszowa. Nadzorował pracę wydziałów: edukacji, służby zdrowia, kultury i sportu. Doskonale znał te wydziały – w przeszłości był dyrektorem wydziału edukacji, a pierwsze doświadczenia w zarządzaniu edukacją zdobywał w Dynowie, gdzie pracował jako dyrektor tamtejszego zespołu szkół.
Na początku tego roku pożegnaliśmy Emila Polita, znakomitego rzeszowskiego malarza. Miał 84 lata.
Emil Polit urodził się w 1940 roku w Zamysłówce k. Leżajska. W latach 1954–1959 był uczniem Państwowego Liceum Sztuk Plastycznych w Jarosławiu. Absolwent ASP w Krakowie, dyplom obronił w 1965 w pracowni prof. Wacława Taranczewskiego. Był wykładowcą w Państwowym Liceum Sztuk Plastycznych w Rzeszowie. Laureat Nagrody Miasta Rzeszowa w 1996 oraz licznych nagród w konkursach ogólnopolskich i regionalnych. Jego prace znajdują się w licznych zbiorach muzealnych oraz prywatnych w wielu krajach Europy, USA i Kanady. Rozpoznawalne na pierwszy rzut oka obrazy prowadzą nas do świata marzeń i wewnętrznego, niewytłumaczalnego piękna.
Malarstwo Emila Polita to całościowa wizja świata, którą osiąga się tylko przez uważną kontemplację natury. Tylko tak można dojść do uogólnienia, odnalezienia wewnętrznej prawdy o otaczającej nas rzeczywistości. Podobnie jak Jacek Malczewski, Emil Polit (przy odmiennych środkach wyrazu) zaludniał swe kompozycje postaciami rzeczywistymi, zestawionymi z mitologicznymi i biblijnymi. W ten sposób tworzył własną mitologię na granicy realności i fantazji.
W lipcu zmarł Jerzy Krzanowski, współzałożyciel firmy Nowy Styl – znanego w Polsce i w Europie producenta krzeseł. Miał 54 lata. Jerzy Krzanowski działał w biznesie wraz z bratem Adamem. Obaj panowie byli stałymi bywalcami listy 100 najbogatszych Polaków Forbesa.
W 2022 r. ich majątek wyceniano na 1,4 mld zł. W 2023 r. – co było zaskoczeniem – mimo 840 mln zł majątku nie weszli do pierwszej setki najbogatszych Polaków. Powodem spadku mógł być kryzys na rynku nieruchomości oraz fakt, że bracia Krzanowscy okazali solidarność z Ukrainą i wyprowadzili firmę Nowy Styl z rynku rosyjskiego w 2022 r.
Trudno się z tym pogodzić, ale w ostatnich miesiącach zmarła także 80-letnia Janina Olszowy, znawczyni, promotorka i orędowniczka lasowiackiej kuchni. Z programów radiowych i telewizyjnych znana jako „Babcia Jasia”.
Wspaniała, charyzmatyczna postać związana z Kolbuszową. W tym mieście się urodziła i nad Nilem spędziła całe swoje życie. Uwielbiała pracę z młodzieżą, przez kilka dekad była nauczycielką w Szkole Podstawowej nr 1 w Kolbuszowej. Entuzjastka lasowiackiej kuchni – przez wiele lat zajmowała się jej odtwarzaniem, a przede wszystkim propagowaniem.
Janina Olszowy wspólnie z Lokalną Grupą Działania “Siedlisko” wydała książkę kulinarną. Na swoim koncie miała też wiele artykułów w lokalnych i regionalnych mediach na temat lasowiackiej kuchni.
Nie ma już z nami prof. dr. hab. dr. h.c. Bolesława Fleszara, znakomitego naukowca, cenionego pedagoga, byłego senatora, byłego rektora Politechniki Rzeszowskiej, doktora honoris causa PRz, twórcy rzeszowskiej, naukowej szkoły elektrochemicznej.
Profesor Bolesław Fleszar urodził się 17 grudnia 1933 r. w Wólce Pełkińskiej koło Jarosławia. Po ukończeniu w 1953 roku Technikum Chemicznego w Jarosławiu, rozpoczął studia na Wydziale Matematyki, Fizyki i Chemii Uniwersytetu Łódzkiego, które ukończył w 1958 roku. W tym samym roku podjął pracę w Laboratorium Badawczym Zakładów Chemicznych „Organika-Sarzyna” w Nowej Sarzynie. Zorganizował wówczas Pracownię Analizy Instrumentalnej wprowadzając metody elektrochemiczne oraz spektroskopowe do praktyki przemysłowej.
Gdy w Wyższej Szkole Inżynierskiej w Rzeszowie podjęto decyzję o utworzeniu Wydziału Technologii Chemicznej,profesor został zatrudniony w Zakładzie Fizyki, z zadaniem współorganizowania tego wydziału, a po jego powstaniu został powołany na stanowisko kierownika Zespołu Chemii Ogólnej i Analitycznej.
Profesor wypromował 5 doktorów, z których dwóch jest samodzielnymi naukowcami rozwijającymi w swoich badaniach metody elektrochemiczne. Wypromowali oni łącznie 8 doktorów, dlatego mówi się, że jest twórcą rzeszowskiej, naukowej szkoły elektrochemicznej.
Na stanowisko rektora Politechniki Rzeszowskiej został wybrany w pierwszych demokratycznych wyborach władz uczelni w Polsce w 1981 r. Po niespełna roku, w okresie stanu wojennego został odwołany z tego stanowiska.
W tym roku pożegnaliśmy też Grzegorza Tereszkiewicza, społecznika, aktywistę, znanego w Rzeszowie działacza na rzecz praw kobiet i społeczności LGBT. W 2021 roku zdiagnozowano u niego chłoniaka ośrodkowego układu nerwowego. Jak wspominał, postanowił, że się nie podda i natychmiast rozpoczął leczenie. Niestety, tę walkę przegrał 20 lutego w szpitalu w Łańcucie.
W przeszłości Grzegorz Tereszkiewicz należał do Twojego Ruchu, partii założonej przez Janusza Palikota. Był szefem rzeszowskich struktur Twojego Ruchu. Z listy tej partii kandydował nawet do Parlamentu Europejskiego w 2014 roku.
W 2015 roku został zastępcą pełnomocnika Kongresu Kobiet w Rzeszowie – był pierwszym w Polsce mężczyzną na takim stanowisku.
