Postaw na przystawkę

Zadanie mają niezwykle ważne – mają zaostrzyć apetyt przed głównym daniem. Przekąski są ważną częścią celebrowania posiłku, są jego wstępem, dlatego nie mogą być zbyt sycące. Ta zasada obowiązuje we wszystkich kuchniach świata, ale każda z nich ma już zupełnie inne zwyczaje związane z początkiem posiłku.

 

Okazuje się, że przystawki serwowano już w starożytności. W Grecji podawano tzw. mezedes. Były to owoce morza, rybne potrawy, a nawet czosnek, wszystko mocno zakrapiane winem. Takie potrawy miały zachęcać biesiadników do poczęstunku. Rzymianie z kolei przed głównym posiłkiem częstowali się kiełbaskami, jajkami, oliwkami, rybami i świeżymi sałatkami, delektowali się też truflami. 

 

Dziś we Włoszech podaje się tzw. antipasti, natomiast hiszpańskie przystawki to tapas, których nazwa prawdopodobnie pochodzi od plasterków szynki lub chleba, którymi przykrywano kieliszki z winem, by nic do nich nie wpadało (tapa oznacza nakrycie). W krajach arabskich najpopularniejsze są bardzo proste przystawki w postaci oliwek, serów czy pasty z sezamu, cieciorki i cytryny, czyli hummusu. Lekkie „początki” posiłków cenili również Chińczycy, określali je jako dim sum. 

 

Postać, jaką obecnie znamy, przystawki zyskały w XIX wieku. We Francji zaczęły się pojawiać tace z oliwkami, delikatnymi sałatkami i sardynkami, w Szwecji natomiast królują ryby, głównie śledzie, sery oraz mięsa podawane na zimno. We Włoszech chyba najpopularniejsza jest bruschetta, czyli lekko podpieczona kromka bagietki, posmarowana czosnkiem i oliwą, podawana z drobno pokrojonymi pomidorami z bazylią. W Polsce zazwyczaj podaje się faszerowane pieczarki lub jajka, małe paszteciki lub krokiety, natomiast w Rosji przystawka ma znacznie bardziej „pokaźną” formę i jest niewiele mniejsza od głównego dania.