W poniedziałek, 18 listopada o godz. 18. w Urban Lab przy ulicy 3 Maja 13 w Rzeszowie wykład prof. Jadwigi Szymczak-Hoff – „Życie rzeszowskich Żydów na przełomie XIX i XX wieku oraz w dwudziestoleciu międzywojennym”. Spotkanie organizuje Stowarzyszenie Rajsze.
W przedwojennym Rzeszowie mieszkało prawie 14,5 tys. Izraelitów, co stanowiło ok. 30 proc. wszystkich mieszkańców. Ich rzeszowskie korzenie sięgają I poł. XVI w. I tak niewielka grupa osadników przez kolejne cztery wieki rozrosła się do kilkunastotysięcznej społeczności. Po 1945 roku ten świat przestał istnieć, żydowscy sąsiedzi zniknęli z rzeszowskiego pejzażu.
Różnorodność środowiska Żydów przedwojennego Rzeszowa
Dziś tamten świat po części udaje się odtworzyć dzięki fotografiom ze Zbiorów Muzeum Okręgowym w Rzeszowie z Atelier Edwarda Janusza. Wspaniały zapis nieistniejącego świata. Mężczyźni w jarmułkach, z pejsami, ale też w garniturach. Kobiety w czepcach, perukach, z gołymi głowami, czy w kapeluszach. To najlepiej oddaje koloryt, różnorodność środowiska Żydów przedwojennego Rzeszowa. I co najważniejsze, ta historia trwa, przetrwała w nas, w słowach, jak choćby cymes, czy mecyje z języka jidysz dziś używanych w polszczyźnie.
W poniedziałek znakomita historyczka, wieloletnia wykładowczyni Uniwersytetu Rzeszowskiego, opowie o codziennym życiu rzeszowskich Żydów oraz polsko-żydowskich relacjach. Punktem wyjścia będą doniesienia prasowe z rzeszowskich oraz galicyjskich dzienników. Poznamy znaczące osoby, o których w Rzeszowie pisano i rozmawiano, poznamy wydarzenia, które budziły zainteresowanie i emocje mieszkańców miasta, dowiemy się o tym, jak kształtowały się relacje polsko-żydowskie w różnych warstwach społecznych oraz jak zmieniały się one w czasie. Wykład będzie tłumaczony na język migowy.
Prof. Jadwiga Hoff w Rzeszowie
Prof. Jadwiga Hoff jest związana z Rzeszowem od 1979 roku, wykładała w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Rzeszowie, gdzie otrzymała stanowisko adiunkta w Samodzielnym Zakładzie Historii, przekształconym na przełomie 1981/1982 roku w Instytut Historii. W latach 1985-1987 oraz 1991-1993 pełniła funkcje zastępcy dyrektora tego instytut. W 1993 roku Rada Wydziału Humanistycznego Wyższej Szkoły Pedagogicznej im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie nadała jej stopień naukowy doktora habilitowanego nauk humanistycznych w zakresie historii na podstawie rozprawy nt. “Społeczność małego miasta galicyjskiego w dobie autonomii”. W 1994 roku awansowała na stanowisko profesora nadzwyczajnego oraz kierownika Zakładu Nauk Pomocniczych Historii (obecnie Zakład Archiwistyki i Nauk Pomocniczych Historii). Poza tym od 1994 do 1999 pełniła stanowisko prodziekana Wydziału Socjologiczno-Historycznego WSP w Rzeszowie. W 2007 roku prezydent Polski Aleksander Kwaśniewski nadał jej tytuł profesora nauk humanistycznych. W 2012 roku została profesorem zwyczajnym na Uniwersytecie Rzeszowskim. Rzeszowowi poświęciła opracowanie “Życie towarzyskie i kulturalne Rzeszowa w dobie autonomii Galicji”.