Tę płytę polecam szczególnie wielbicielom muzyki klasycznej, którym nieobce są przeboje polskiej estrady. "Grohman Orchestra&Krzysztof Herdzin” jest muzyczną krzyżówką, której rozwiązanie może przynieść uczestnikom muzyczno- intelektualnej zabawy jedynie osobistą, ale jakże wielką satysfakcję.
Płyta zawiera przeboje polskiej estrady, od czasów powojennych, po lata 90 ubiegłego stulecia. Czyli skansen?! Jeśli przyjmiemy od dawna stosowany system wartościowania muzyki, to nie. Muzykę dzielimy bowiem na dwa rodzaje: dobrą i złą. Inną kwestią jest przysłowiowy de gustibus.
Płyta "Grohman Orchestra&Krzysztof Herdzin” to zbiór 17przebojów polskiej estrady w aranżacjach Krzysztofa Herdzina. Samograj, ale też aranżacyjny majstersztyk polegający nie tylko na zgrabnych i dobrze brzmiących aranżacjach (co dla Herdzina nie jest żadnym problemem), lecz również na dowcipnym i adekwatnym korzystaniu z cytatów będących szlagwortami, czy jak kto woli, motywami przewodnimi dzieł kompozytorów muzyki klasycznej. Są też odniesienia do muzyki filmowej ( "Mimozami”, czy "Sen o Warszawie”). Przebój Skaldów "Cała jesteś w skowronkach” – jedna z wielu genialnych kompozycji braci Zielińskich – na tej płycie brzmi jak utwór napisany przez klasycznego kompozytora. Lśni różnorodnością barw umiejętnie dobranych do podkreślenia wyjątkowej linii melodycznej tej piosenki. Na płycie jest sporo odniesień do muzyki klasycznej. Na przykład słynna „Autobiografia” kultowego, polskiego zespołu Perfect rozpoczyna się w stylu słynnej „Arii na strunie G” z III Suity orkiestrowej D-dur BWV 1068 J.S.Bacha.
Ta miarowa – dziś powiedzielibyśmy – walkingowa w muzyce jazzowej- linia basu, zaskakująco zmienia charakter słynnej „Autobiografii”. Z kolei w przeboju grupy Maanam „Nie poganiaj mnie, bo tracę oddech” słyszymy cytat ze słynnej „Polki trischtrach” J. Straussa. W przeboju zespołu Lombard „Przeżyj to sam” pobrzmiewają echa „Zimy” z Czterech pór roku A.Vivaldiego. W przeboju E. Geppert „ Kocham Cię życie” Krzysztof Herdzin cytuje motyw ze słynnej Badinerie pochodzącej z Suity Orkiestrowej nr. 2 b- moll J.S.Bacha.To tylko niektóre przykłady muzycznej elokwencji i poczucia humoru, jakie możemy znaleźć na płycie "Grohman Orchestra& Krzysztof Herdzin”.
Reasumując, K. Herdzin wziął na warsztat przeboje polskiej estrady i zrobił z nich instrumentalne perełki. Zaaranżował tzw. „samograje” znane i lubiane przez kilka pokoleń Polaków. Ale zrobił to po mistrzowsku, bo chyba inaczej nie potrafi ten wyśmienity pianista klasyczny i jazzowy, kompozytor, aranżer i dyrygent. To on zaaranżował muzykę Jana A. P. Kaczmarka do filmu „FindingNeverland”, za którą kompozytor otrzymał Oskara.
On także, spośród niezliczonej ilości artystycznych aktywności, jakie są jego udziałem, doprowadził do realizacji projektu, który był spełnieniem jego ambicji kompozytorskich i dyrygenckich. Stanął na czele jednej z najsłynniejszych orkiestr kameralnych świata Academy of St. Martin in the Fields, z którą, w niemniej słynnym, londyńskim studiu Abbey Road zrealizował nagrania własnej kompozycji „Suita na tematy polskie” (wyd. 2016). Muzyka zawarta na płycie "Grohman & Krzysztof Herdzin” jest przykładem mistrzowskiej zabawy z tak wydawać by się mogło błahą konstrukcją muzyczną, jaką jest piosenka. Myślę, że mistrzowskimi aranżacjami przebojowych piosenek K. Herdzin chce także, a może przede wszystkim uświadomić zarówno bywalcom filharmonii, jak i odbiorcom muzyki komercyjnej, że przebój muzyczny to zjawisko stare jak świat, które znajdziemy w każdym rodzaju muzyki.
