Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 11 kwietnia 2017 r. (sygn. akt I FSK 1104/15)
Komentarz AXELO (aplikantka radcowska Elżbieta Nowak)
Omawiany wyrok NSA był następstwem rozpoznania skargi kasacyjnej Spółki z o.o. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 5 lutego 2015 r. (sygn. akt I SA/Łd 1293/14). W wyniku rozpoznania skargi NSA uchylił zaskarżony wyrok WSA w Łodzi w całości oraz interpretację indywidualną Ministra Finansów (obecnie: Szefa Krajowej Administracji Skarbowej) z dnia 26 sierpnia 2014 r.
Sprawa dotyczyła Spółki, której przedmiotem działalności gospodarczej jest m.in. dostawa farb i lakierów drukarskich. Spółka na podstawie umów zawartych z kontrahentami na czas nieokreślony realizuje dostawy w trakcie okresów rozliczeniowych 10-dniowych lub miesięcznych. Następnie rozlicza te dostawy za wskazane okresy rozliczeniowe wystawiając jedną fakturę za całość dostaw zrealizowanych w danym okresie na rzecz danego kontrahenta. Spółka dostarcza towary korzystając z pośrednictwa firm przewozowych, a w niektórych przypadkach towar z magazynu odbiera sam kontrahent. Z uwagi na fakt, że Spółka powzięła wątpliwości, czy prawidłowo rozpoznaje obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług, uznając, że powstaje on z upływem każdego okresu rozliczeniowego, w którym towar opuszcza jej magazyn, Spółka zdecydowała się wystąpić o interpretację indywidualną.
Zgodnie z przedstawionym przez Spółkę stanowiskiem uważa ona, że ma prawo rozpoznawać obowiązek podatkowy wraz z upływem każdego okresu rozliczeniowego, w którym towar opuszcza jej magazyn, a datą zakończenia dostawy wskazywaną na fakturze powinien być ostatni dzień okresu rozliczeniowego, na jaki strony się umówiły. Spółka uzasadniając swoje stanowisko powoływała się na treść art. 19a ust. 3 i 4 Ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Zgodnie ze wskazanymi powyżej przepisami usługę, dla której w związku z jej świadczeniem ustalane są następujące po sobie terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się za wykonaną z upływem każdego okresu, do którego odnoszą się te płatności lub rozliczenia, do momentu zakończenia świadczenia tej usługi. Usługę świadczoną w sposób ciągły przez okres dłuższy niż rok, dla której w związku z jej świadczeniem w danym roku nie upływają terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się za wykonaną z upływem każdego roku podatkowego, do momentu zakończenia świadczenia tej usługi (art. 19a ust. 3 Ustawy o podatku od towarów i usług). Podobne zasady, jak te przedstawione powyżej, dotyczyć będą dostawy towarów z wyjątkiem dostawy towarów (wydania ich) na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione (art. 19a ust. 4 Ustawy o podatku od towarów i usług).
Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi uznał powyższe stanowisko Spółki za nieprawidłowe stwierdzając, że obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania każdej dostawy towaru, a w konsekwencji podatek wymagalny staje się w rozliczeniu za okres, w którym dostawa została dokonana i właśnie za ten okres powinien być rozliczony. Spółka zaskarżyła interpretację do Wojewódzkiego Sądu Administracyjne w Łodzi, który jednak skargę oddalił.
Naczelny Sąd Administracyjny nie podzielił argumentacji Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, przyznając rację Spółce. W ocenie NSA jeżeli strony na postawie zawartej umowy obejmującej swym zakresem okres dłuższy niż rok dokonują stałych i powtarzających się dostaw towarów i na jej podstawie umawiają się, że rozliczenie tych dostaw i płatności nastąpi w cyklach miesięcznych lub też 10-dniowych, strony umowy mają prawo do rozpoznania obowiązku podatkowego w ostatni dzień określonych umową okresów rozliczeniowych. W przedmiotowej sprawie NSA uznał, że usługi świadczone w sposób ciągły to także usługi powtarzalne, a nie tylko świadczone bezustannie, czy bez przerwy.
Podsumowując, należy podkreślić że Naczelny Sąd Administracyjny słusznie uznał stanowisko Spółki za prawidłowe, jednocześnie zmieniając swój pogląd co do pojęcia tzw. usług ciągłych w VAT (patrz: Wyrok NSA z dnia 28 października 2016 r. sygn. akt I FSK 425/15 ). Wydając przedmiotowy wyrok Naczelny Sąd Administracyjny na pewno miał na względzie interesy przedsiębiorców. Wskazać należy, że wyrok ten w sposób istotny przyczyni się do ograniczenia ilość wystawianych faktur, a przez to zmniejszy się zarówno ilość zużywanego papieru, jak i nakład pracy.
Aby szczegółowo omówić poruszone zagadnienia, skontaktuj się z AXELO. www.axelo.pl
Informacje zawarte w niniejszym artykule/komentarzu mają charakter skrótowy i informacyjny. Informacje te nie powinny zastępować szczegółowej analizy poruszanych w nim zagadnień, jak również stanowić podstawy podejmowania decyzji biznesowych lub jakichkolwiek innych czynności prawnych lub faktycznych.
