Niezgłoszenie pracownika do urzędu skarbowego może być powodem wygaśnięcia decyzji ustalającej wysokość podatku w formie karty podatkowej. W sytuacji, gdy pracodawca zatrudnia pracownika „na czarno”, jest to wystarczająca podstawa do odebrania mu prawa do skorzystania z preferencyjnego rozliczenia na podstawie karty podatkowej i obliczenia na zasadach ogólnych podatku za czas przepracowany przez niezgłoszonego pracownika. Zgodnie z przepisami, osoby korzystające z rozliczenia w formie karty podatkowej muszą zawiadomić urząd skarbowy o zatrudnieniu nowego pracownika w ciągu 7 dni. Niedopełnienie tego obowiązku jest podstawą do pozbawienia prawa do rozliczania podatku na preferencyjnych zasadach.
Wyrok NSA z 14 marca 2018 r., sygn. akt II FSK 773/16
Komentarz AXELO (aplikantka radcowska Ines Borkowska)
Powyższy wyrok ma istotne znaczenie dla przedsiębiorców rozliczających się poprzez kartę podatkową, która stanowi zryczałtowaną, najprostszą formę opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, przeznaczoną dla prowadzących działalność zarobkową w mniejszych rozmiarach. Podatnik, który zdecyduje się ją stosować, zwolniony jest z szeregu obowiązków przewidzianych dla innych form opodatkowania, niemniej jak wyraźnie potwierdził wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 14 marca 2018 r., na podatniku tym ciążą również określone obowiązki, których niedopełnienie będzie skutkować wygaśnięciem decyzji ustalającej wysokość podatku w formie karty podatkowej.
Podatnik, który wybrał taką formę opodatkowania zobligowany jest do zastosowania się do wymogów przewidzianych w przepisach rozdziału 3 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 2157, dalej jako u.z.p.d.o.f.). Przepisy te regulują obowiązek udzielenia przez podatnika informacji organom podatkowym w zakresie wszelkich zamian, które nastąpiły u niego, a które mogą mieć wpływ na możliwość opodatkowania w formie karty podatkowej, jak również na ustaloną wysokość opodatkowania. Konsekwencją zaniedbania tych obowiązków jest utrata prawa do korzystania z tej formy opodatkowania i powstanie obowiązku płacenia podatku dochodowego na tzw. zasadach ogólnych.
Zgodnie z treścią art. 40 ust. 1 pkt 1 i 3 u.z.p.d.o.f., w sytuacji, gdy podatnik poda we wniosku o zastosowanie opodatkowania w formie karty podatkowej dane niezgodne ze stanem faktycznym, powodujące nieuzasadnione zastosowanie opodatkowania w tej formie, bądź ustalenie wysokości podatku dochodowego w formie karty podatkowej w kwocie niższej od należnej lub nie zawiadomi naczelnika urzędu skarbowego w terminie, o którym mowa w art. 36 ust. 7 u.z.p.d.o.f., o zmianach powodujących utratę warunków do opodatkowania w formie karty podatkowej albo mających wpływ na wysokość podatku dochodowego w formie karty podatkowej, a w szczególności o zmianach: w stanie zatrudnienia (…), naczelnik urzędu skarbowego stwierdza wygaśnięcie decyzji ustalającej wysokość podatku dochodowego w formie karty podatkowej (zob. też: S. Babiarz, S. Bogucki, A. Dumas, R. Pęk, S. Presnarowicz, J. Pustuł, Ryczałty w prawie podatkowym, Warszawa 2012, s. 257 i n.).
W analizowanej sprawie Naczelny Sąd Administracyjny nie miał wątpliwości, że Sąd pierwszej instancji prawidłowo ocenił, iż zaistniała przesłanka do wydania decyzji o wygaśnięciu decyzji w sprawie ustalenia podatnikowi wysokości stawki karty podatkowej. Zebrane przez organy podatkowe dowody i przedstawione okoliczności sprawy świadczyły bowiem o tym, że podatnik przez 3 lata zatrudniał nielegalnie w prowadzonym przez siebie zakładzie wulkanizacyjnym pracownika i że o tym fakcie nie powiadomił, w formie pisemnej i w ustawowym terminie organu podatkowego.
Podatnik kwestionowałmożliwość wzięcia pod uwagę materiałówzgormadzonych w innych postępowaniach jako dowody w postępowaniu podatkowym. Podatnik twierdził, że urząd skarbowy nie może pozbawiać go karty podatkowej na podstawie nierzetelnie zebranych przez Straż Graniczną dowodów, bo w ten sposób narusza zasady postępowania podatkowego.Kluczowym dowodem w sprawie były bowiem zeznania tego pracownika, złożone w postępowaniu przed funkcjonariuszem Straży Granicznej, które to dokumenty zostały przez organ podatkowy włączone do materiału dowodowego w postępowaniu podatkowym. Ponadto pracownik ten został zatrzymany przez funkcjonariuszy Straży Granicznej, podczas pracy w zakładzie wulkanizacyjnym skarżącego. Podatnik, kwestionując powyższe ustalenia faktyczne oraz prawidłowość przeprowadzonego w sprawie postępowania podatkowego, zarzucał, że naruszono jego prawo do czynnego udziału w postępowaniu poprzez nieuwzględnienie wniosku o przeprowadzenie dowodu z przesłuchania pracownika w jego obecności.
W ocenie Naczelnego SąduAdministracyjnego, prawidłowe było stanowisko Sądu pierwszej instancji stwierdzające, że włączenie do materiału dowodowego dokumentu w postaci zeznań osób, składnych w toku dochodzenia prowadzonego przez Straż Graniczną, nie naruszona art. 181 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 201, dalej: o.p.).
Naczelny Sąd Administracyjny wskazał bowiem, że w przypadku dowodów uzyskanych bez udziału strony, przez włącznie do akt sprawy protokołów przesłuchań z innych postępowań, zasada czynnego udziału realizowana jest poprzez zaznajomienie strony z tymi dokumentami i umożliwienie wypowiedzenia się w ich zakresie, a także przedstawienie kontrdowodów. Samo włączenie materiałów z innych postępowań jest dopuszczalne w świetle art. 180 w związku z art. 181 o.p. Posłużenie się zatem dowodem z zeznań świadków, samo w sobie nie stanowi zatem naruszenia zasady czynnego udziału strony w postępowaniu ani też nie narusza innych przepisów o.p., wobec czego nie ma potrzeby, a tym bardziej konieczności, powtarzania przesłuchania świadka, który zeznawał w takich postępowaniach.Stanowisko o możliwości korzystania z zeznań złożonych w toku innych postępowań jest ugruntowana i konsekwentnie prezentowana w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego.
Aby szczegółowo omówić poruszone zagadnienia, skontaktuj się z AXELO. www.axelo.pl
Informacje zawarte w niniejszym artykule/komentarzu mają charakter skrótowy i informacyjny. Informacje te nie powinny zastępować szczegółowej analizy poruszanych w nim zagadnień, jak również stanowić podstawy podejmowania decyzji biznesowych lub jakichkolwiek innych czynności prawnych lub faktycznych.
