Reklama

Biznes

Skutki podatkowe udostępnienia pracownikowi lokalu mieszkalnego

Komentarz AXELO (aplikant adwokacki Ernest Horodecki)
Dodano: 27.02.2018
37829_HOROD
Share
Udostępnij

Do przychodu pracownika ze stosunku pracy zalicza się wartość pieniężną nieodpłatnego świadczenia polegającego na użyczeniu mu przez pracodawcę lokalu na cele mieszkalne. Przy ustalaniu wartości czynszu należy odwoływać się do przeciętnej wysokości czynszów stosowanych w danej miejscowości przy najmie lub dzierżawie nieruchomości tego samego rodzaju.

Interpretacja Indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (0115-KDIT2-2.4011.387.2017.3.RS)

Komentarz AXELO (aplikant adwokacki Ernest Horodecki)

Do Krajowej Administracji Skarbowej wpłynął wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Wnioskodawcą jest spółka akcyjna, która jest czynnym podatnikiem VAT.

Wnioskodawca, jako najemca, wynajmuje lokal mieszkalny od innego przedsiębiorcy; obie strony działają w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Umowa najmu zakłada, że udostępnienie lokalu następuje wyłącznie na cele mieszkalne, zaś lokal będzie przekazany przez wnioskodawcę pracownikowi wnioskodawcy do używania w ramach umowy o pracę.

Wnioskodawca udostępnił pracownikowi lokal w ramach umowy o pracę, na podstawie umowy użyczenia. Z umowy użyczenia wynika, że wnioskodawca zobowiązuje się do pokrywania czynszu najmu lokalu w określonej kwocie miesięcznie i opłat wynikających z eksploatacji lokalu. Jednakże pracownik zobowiązuje się do pokrywania wnioskodawcy należności z tytułu opłat zmiennych związanych z eksploatacją lokalu. Opłaty zmienne mają być potrącane z wynagrodzenia pracownika. Pracownik może korzystać z lokalu wyłącznie na cele mieszkalne.

Wnioskodawca przedstawił swoje stanowisko. Zdaniem wnioskodawcy, pracownik z tytułu udostępniania mu lokalu osiągnie przychód, a wnioskodawca jako płatnik będzie zobowiązany do pobrania podatku PIT, przy czym podstawą opodatkowania będzie kwota netto z faktury wystawianej przez wynajmującego. Wnioskodawca jako podstawę prawną wskazał art. 12 ust. 1 oraz art. 31 ustawy o PIT.

Dyrektor KAS uznał, że wprawdzie wnioskodawca ma rację twierdząc, że po stronie pracownika powstanie przychód, który wnioskodawca musi pobrać jako płatnik, jednakże nieprawidłowy jest sposób określenia wartości świadczenia, zaproponowany przez wnioskodawcę.

Organ powołał się w pierwszej kolejności na art. 11 ust. 1 ustawy o PIT, który stanowi, że przychodem jest m.in. wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Następnie organ przytoczył art. 11 ust. 2 ustawy o PIT, w myśl którego „Wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 2-2c, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.” Organ przytoczył również art. 11 ust. 2a pkt 3 ustawy o PIT, który brzmi: „Wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się (…)jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku – według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku”.

Organ zwrócił uwagę, że do przychodów pracownika ustawodawca zaliczył nie tylko pieniądze, ale również wartość świadczeń w naturze, lub świadczeń nieodpłatnych otrzymanych od pracodawcy.

Dyrektor KAS powołał się na wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 8 lipca 2014 r. (sygn. akt K 7/13). Zdaniem TK, za „inne nieodpłatne świadczenia” jako przychód pracownika w rozumieniu art. 12 ust. 1  i art. 11 ust. 1 ustawy o PIT, mogą być uznane świadczenia, które:

  • Zostały spełnione za zgodą pracownika (skorzystał z nich w pełni dobrowolnie)
  • Zostały spełnione w jego interesie (a nie w interesie pracodawcy) i przyniosły mu korzyść w postaci powiększenia aktywów lub uniknięcia wydatku, który musiałby ponieść
  • Korzyść ta jest wymierna i przypisana indywidualnemu pracownikowi (nie jest dostępna w sposób ogólny dla wszystkich podmiotów.

Organ uznał, że biorąc pod uwagę przepisy ustawy i wyrok TK, w niniejszej sprawie po stronie pracownika powstaje przychód z nieodpłatnych świadczeń, kwalifikowany do przychodów ze stosunku pracy, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o PIT.

Wnioskodawca musi określić wartość tego świadczenia na rzecz pracownika, a następnie uwzględnić jego wartość dla potrzeb obliczenia i poboru zaliczki na podatek dochodowy. Organ powołał się na (cytowany wyżej) art. 11 ust. 2a pkt 3 ustawy o PIT. Stwierdził, że określenie równowartości czynszu ma szacunkowy charakter. Przy ustalaniu wysokości czynszu należy odwoływać się do przeciętnej wysokości czynszów stosowanych w danej miejscowości przy najmie lub dzierżawie nieruchomości tego samego rodzaju.

Aby szczegółowo omówić poruszone zagadnienia, skontaktuj się z AXELO. www.axelo.pl

Informacje zawarte w niniejszym artykule/komentarzu mają charakter skrótowy i informacyjny. Informacje te nie powinny zastępować szczegółowej analizy poruszanych w nim zagadnień, jak również stanowić podstawy podejmowania decyzji biznesowych lub jakichkolwiek innych czynności prawnych lub faktycznych.

Share
Udostępnij
Reklama
Reklama
Reklama
Reklama
Reklama

Nasi partnerzy