Udostępnienia pojazdu służbowego pracownikowi do celów prywatnych nie należy traktować jako oddania środka trwałego do nieodpłatnego użytkowania.
Wykorzystywanie samochodów przez pracowników przy wykonywaniu obowiązków służbowych oraz do celów prywatnych należy traktować jako przyznanie przez pracodawcę pozapłacowego elementu wynagrodzenia za wykonywaną pracę, co stanowi świadczenie w naturze otrzymywane przez pracownika w związku ze świadczeniem pracy na rzecz pracodawcy. W związku z tym, występuje w tym przypadku ekwiwalentność świadczeń, ustalona między stronami umowy o pracę, która wyklucza nieodpłatność świadczenia pracodawcy na rzecz jego pracownika. Dlatego też wyłączenie z kosztów przewidziane w art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. c CIT nie znajdzie tutaj zastosowania.
Tak: Interpretacja Indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 25 października 2017 r. nr 0111-KDIB2-3.4010.64.2017.1.PB.
Komentarz AXELO (aplikant adwokacki Aneta Skowron-Biały)
Omawiana Interpretacja Indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej dotyczy kwestii zakwalifikowania udostępnienia pracownikowi samochodu służbowego m.in. do celów prywatnych jako oddania środka trwałego do nieodpłatnego użytkowania, o którym mowa w przepisie art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. c) ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej jako: „ustawa pdop”).
W opisanym stanie faktycznym Wnioskodawca, jako pracodawca, zamierza nabyć samochody osobowe, które będą przeznaczone dla konkretnego pracownika i które mają być wykorzystywane przy wykonywaniu obowiązków służbowych związanych z obsługą klientów na terenie całego kraju. Ponadto, Wnioskodawca zamierza udostępnić samochód służbowy pracownikowi również do celów prywatnych zarówno w dni, w których pracownik świadczy pracę na rzecz Wnioskodawcy, w dni ustawowo wolne od pracy, jak i w dni, w których pracownik przebywa na urlopie. Wnioskodawca nie planuje przy tym ustalić dziennego limitu kilometrów, jaki pracownik może przejechać, wykorzystując samochód służbowy w celach prywatnych. Wnioskodawca będzie pokrywał wszelkie koszty związane z eksploatacją samochodu, w tym m. in. koszty paliwa, ubezpieczenia OC czy przeglądów technicznych.
Należy wskazać, że zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. c) ustawy pdop „Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów, odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, oddanych do nieodpłatnego używania – za miesiące, w których składniki te były oddane do nieodpłatnego używania”.
W analizowanej sytuacji, Wnioskodawca nabywa samochód osobowy w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą i w celu jej wykonywania, tj. w celu obsługi klientów przez pracownika na terenie całego kraju, co z kolei ma doprowadzić do zwiększenia lub przynajmniej zachowania źródła przychodów pracodawcy. Natomiast przy okazji, pracownik będzie mógł wykorzystywać samochód również w celach prywatnych. Oddanie samochodu do używania w tej sytuacji odbywa się na podstawie umowy o powierzeniu samochodu służbowego oraz umowy o pracę, która ustala ekwiwalentność świadczeń pomiędzy stronami, w związku z czym, nie można w takiej sytuacji mówić o nieodpłatnym świadczeniu.
Zdaniem Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej wszelkie koszty poniesione przez pracodawcę w związku z zakupem i eksploatacją samochodu osobowego, oddanego pracownikowi w celu obsługi klientów, a także w celach prywatnych, mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodu, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy pdop, a wyłączenie wskazane w art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. c) w/w ustawy nie znajdzie w tej sytuacji zastosowania, bowiem pomiędzy pracodawcą a pracownikiem nie dochodzi do nieodpłatnego świadczenia.
Jak wskazuje Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w omawianej interpretacji indywidualnej, co do zasady, wydatki ponoszone przez pracodawców na rzecz pracowników pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganiem przychodów.
Z kolei zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy pdop „Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.”
Analizowana interpretacja indywidualna ma duże znaczenie z punktu widzenia przedsiębiorców, którzy udostępniają pracownikom samochody służbowe zarówno w celach służbowych, jak i w celach prywatnych, bowiem pozwala na zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów wszelkich wydatków związanych z eksploatacją samochodu pomimo, iż pracownik używa go również do celów prywatnych, a ponadto nie nakłada na pracodawcę obowiązku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu, który dokumentowałby liczbę kilometrów przejechanych przez pracownika w celach prywatnych, niezwiązanych z działalnością prowadzoną przez pracodawcę.
Zwrócić jednakże należy uwagę, że dotychczasowe stanowisko organów podatkowych w tym zakresie nie było jednolite. W interpretacji Izby Skarbowej w Warszawie z 11 lutego 2008 r., IP-PB3-423-456/07-2/JG, oraz interpretacji Izby Skarbowej w Poznaniu z 23 maja 2012 r., ILPB3/423-71/12-4/MM organy podatkowe zakwestionowały możliwość zaliczenia do koszów uzyskania przychodu pracodawcy wydatków związanych z używaniem samochodów służbowych udostępnianych pracownikom nieodpłatnie do celów prywatnych w części przypadającej na użytek prywatny pracowników. Zdaniem tych organów, koszty eksploatacji samochodów służbowych wykorzystywanych do celów prywatnych przez pracowników nie mogą zostać uznane za koszty uzyskania przychodów ze względu na brak związku z prowadzoną przez pracodawcę działalnością gospodarczą oraz uzyskiwanym z tej działalności przychodem.
Aby szczegółowo omówić poruszone zagadnienia, skontaktuj się z AXELO. www.axelo.pl
Informacje zawarte w niniejszym artykule/komentarzu mają charakter skrótowy i informacyjny. Informacje te nie powinny zastępować szczegółowej analizy poruszanych w nim zagadnień, jak również stanowić podstawy podejmowania decyzji biznesowych lub jakichkolwiek innych czynności prawnych lub faktycznych.
