Zmiany w informacjach i warunkach, o których mowa w art. 42 dyrektywy w sprawie usług płatniczych (2007/64/WE), oraz zmiany w umowie ramowej, które dostawca usług płatniczych przekazuje użytkownikowi tych usług przez skrzynkę poczty elektronicznej na stronie internetowej bankowości elektronicznej, można uznać za dostarczone na trwałym nośniku.
Strona internetowa, na której publikuje się powyższe zmiany musi dawać użytkownikowi możliwość przechowywania informacji w sposób umożliwiający dostęp do nich i odtworzenie ich w niezmienionej postaci we właściwym okresie.
Wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 25 stycznia 2017 r., sygn. akt C-375/15.1
Komentarz AXELO (adwokat Michał Tuszyński)
Komentowany wyrok dotyczył pytania prejudycjalnego Austriackiego Sądu Najwyższego, w przedmiocie zamieszczanych przez jeden z austriackich banków, zapisu w umowach zawieranych z konsumentami, obejmującego warunek dotyczący korzystania ze strony internetowej bankowości elektronicznej „e-banking” oraz dostępnego tam konta poczty odebranej, jako miejsca doręczania wszelkich informacji, powiadomień czy zawiadomień kierowanych od banku.
Istotna odpowiedzi sprowadziła się de facto do rozstrzygnięcia, czy informacją otrzymaną za pośrednictwem dostępnej dla klienta po zalogowaniu – skrzynki poczty odebranej banku, możemy uznać za informację dostarczona klientowi (konsumentowi) na trwałym nośniku (danych).
W naszej ocenie, zarówno wyrok TSUE, jak i przedstawione w tym zakresie uzasadnienie, porządkuje zawiłości związane z prawidłową interpretacją „trwałego nośnika” i danych na nim zawartych. Kluczowym na gruncie niniejszej sprawy jest przytoczenie uzasadnienia TSUE, które w sposób jednoznaczny rozwiązuję wszelkie spory interpretacyjne w tym zakresie. „Trybunał orzekł, że nośnik ten musi gwarantować, iż konsument będzie posiadał w sposób analogiczny do nośnika papierowego wymagane informacje w celu umożliwienia mu w razie potrzeby powołania się na przysługujące mu prawa. W tym względzie istotne znaczenie ma możliwość przechowywania przez konsumenta kierowanych do niego osobiście informacji, gwarancja braku zmiany ich treści oraz ich dostępność przez odpowiedni okres, a także możliwość ich odtworzenia w niezmienionej postaci”1
Trybunał uznał, że stronę internetową uznamy za trwały nośnik informacji dopiero wtedy, gdy umożliwi ona użytkownikowi przechowywanie informacji adresowanych bezpośrednio do niego w sposób umożliwiający dostęp do nich i odtworzenie ich w niezmienionej postaci we właściwym okresie, bez możliwości jednostronnego wprowadzenia przez dostawcę lub przez innego przedsiębiorcę zmian do ich treści. Jednocześnie TSUE zastrzegł, że w tym wypadku bank, każdorazowo musi przekazywać informację w sposób maksymalnie dokładny, jasny i zrozumiały co do dostępności informacji na danej stronie internetowej (koncie poczty odebranej banku).
Wyrok Trybunały Sprawiedliwości Unii Europejskiej i kierunek w nim przedstawiony, wydaję się jak najbardziej słuszny i przyszłościowy.
Aby szczegółowo omówić poruszone zagadnienia, skontaktuj się z AXELO. www.axelo.pl
Informacje zawarte w niniejszym artykule/komentarzu mają charakter skrótowy i informacyjny. Informacje te nie powinny zastępować szczegółowej analizy poruszanych w nim zagadnień, jak również stanowić podstawy podejmowania decyzji biznesowych lub jakichkolwiek innych czynności prawnych lub faktycznych.
