Wystawę prac Józefa Chełmońskiego, którą w Warszawie zwiedziło 150 tysięcy osób, od 7 marca można oglądać w stolicy Wielkopolski. W wernisażu wystawy „Józef Chełmoński 1849–1914” w Muzeum Narodowym w Poznaniu wzięła udział Marta Cienkowska, podsekretarz stanu w ministerstwie kultury i dziedzictwa narodowego, która odczytała list ministry Hanny Wróblewskiej.
oć wierny polskiemu realizmowi, Chełmoński nie bał się przekraczać granic gatunku. Jego dzieła wyrastają z tradycji, ale mają w sobie coś więcej — pewną romantyczną nostalgię za światem, który stopniowo ustępował nowoczesności. Tym samym jego malarstwo wykracza poza ramy swojego czasu, stając się uniwersalnym zapisem życia, przemijania i trwałości wartości, które nie poddają się upływowi lat – napisała w liście skierowanym do uczestników wernisażu Hanna Wróblewska, ministra kultury i dziedzictwa narodowego. – Cieszy mnie, że tak liczne grono zebranych już za chwilę wyruszy w podróż przez świat malarski Chełmońskiego. Zachęcam do głębokiego obcowania z jego sztuką nie tylko podczas dzisiejszego wieczoru, ale także w przyszłości. Wracajcie do muzeów, odkrywajcie na nowo ich zbiory, bo każda wizyta pozwala zobaczyć coś, co umknęło wcześniej. To jest właśnie największą wartością obcowania z wielką sztuką – dodała.
Może cię zainteresować
Reklama
Wystawa „Józef Chełmoński 1849–1914” to prawdziwa uczta dla miłośników malarstwa – wyjątkowa okazja, by zobaczyć zarówno najsłynniejsze dzieła mistrza, takie jak „Babie lato”, „Bociany” czy „Orka”, jak i obrazy dotąd rzadko lub nigdy nieprezentowane publicznie. Wśród nich znalazł się pochodzący z kolekcji prywatnej „Bąk”, a także odnalezione w zbiorach Muzeum Sztuk Pięknych w Budapeszcie „Przed karczmą”.
Tak szeroko zakrojona wystawa monograficzna zdarza się raz na kilkadziesiąt lat – to niepowtarzalna okazja, by w jednym miejscu zobaczyć blisko 200 prac jednego z najważniejszych polskich artystów drugiej połowy XIX wieku. Dzięki współpracy trzech największych i najstarszych muzeów narodowych w Polsce – warszawskiego, poznańskiego i krakowskiego – udało się stworzyć wystawę, która nie tylko ukazuje pełnię talentu Chełmońskiego, ale również rzuca nowe światło na jego twórczość.
W przeciwieństwie do wystaw w Warszawie i Krakowie, gdzie dzieła zostały uporządkowane według motywów przewodnich, poznańska odsłona przyjmuje klasyczny, chronologiczny układ. Pozwala to śledzić ewolucję stylu Chełmońskiego – od pierwszych studiów w Warszawie i Monachium, przez okres paryski, aż po lata spędzone w mazowieckiej Kuklówce.
Na wystawie zgromadzono aż 122 obrazy olejne, szkice malarskie, 14 szkicowników oraz 58 prac na papierze. To prawdziwa skarbnica twórczości artysty, zawierająca dzieła pochodzące nie tylko ze zbiorów polskich muzeów i kolekcji prywatnych, ale także z prestiżowych instytucji zagranicznych – ze Stanów Zjednoczonych, Szwajcarii i Węgier.
Jednym z wyjątkowych elementów ekspozycji jest rozszerzona selekcja dzieł, w tym „Kulig”, znany również jako „Karnawał w Polsce”. To szczególnie istotny obraz dla Wielkopolan, ponieważ przed II wojną światową należał do rodziny Raczyńskich z Rogalina. Po latach nieobecności, latem 2024 roku, pojawił się na aukcji w londyńskim Sotheby’s, gdzie został zakupiony do prywatnej kolekcji. Teraz, po dziesięcioleciach, po raz pierwszy ponownie zostanie zaprezentowany szerokiej publiczności.
Projekt „Chełmoński”, finansowany przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego, to wyjątkowe wydarzenie na mapie polskiej kultury, realizowane w latach 2022-2025 przez Muzeum Narodowe w Warszawie, Muzeum Narodowe w Poznaniu i Muzeum Narodowe w Krakowie.
Współpraca trzech największych i najstarszych muzeów narodowych zaowocowała powstaniem imponującej wręcz ekspozycji dzieł Józefa Chełmońskiego, składającej się zarówno z prac znanych, jak i takich, o których istnieniu nikt dotąd nie wiedział, pochodzących zarówno z kraju, jak i z zagranicy, zarówno z kolekcji publicznych, jak i prywatnych
