Około 30 rękopisów i miniatur prezentowanych na wystawie “Rękopisy orientalne z kolekcji Czartoryskich” zachwyca swoim pięknem. Kaligrafia, ornamentyka, bogactwo barw oraz elegancja urzekają odwiedzających Muzeum Książąt Czartoryskich – filii Muzeum Narodowego w Krakowie.
Te rzadko eksponowane dzieła reprezentują nowożytną kulturę islamu, zawierając w sobie kodeksy pisane w języku arabskim, tureckim i perskim. Jednak to zwłaszcza iluminowane dzieło historyczne Šāhnāme, czyli Księga królów, pisma mistyczne, albumy kaligrafii i miniatury zwane murakk’a, a także iluminowane zbiory poezji, głównie Hafeza (szczególnie cenne to kilka XVI-wiecznych egzemplarzy Divanu), wyróżniają się jako najważniejsze atrakcje tej wystawy.
Te niezwykłe rękopisy nie należą do powszechnie znanych ksiąg, takich jak Koran czy Baśnie tysiąca i jednej nocy. Zamiast tego stanowią ilustrację wyrafinowanej kultury artystycznej islamu, która osiągnęła apogeum swojego kunsztu w malarstwie perskim okresu Safawidów (1501–1723).
Historie tych dzieł w kolekcji Czartoryskich są zróżnicowane. Niektóre z nich mają swoje korzenie w najstarszym zasobie Biblioteki Puławskiej, podczas gdy inne zostały nabyte w drugiej połowie XIX wieku.
Wystawa, zorganizowana z okazji dwusetnej rocznicy śmierci, jest hołdem dla pamięci księcia Adama Kazimierza Czartoryskiego (1734–1823). Jego pasja oraz zainteresowania językami i literaturą Wschodu uczyniły go naturalnym mecenasem rozwijającej się w jego czasach orientalistyki jako dziedziny naukowej.
Muzeum Książąt Czartoryskich w 1950 roku zostało włączone do struktur Muzeum Narodowego w Krakowie i jest najstarszą placówką tego typu na ziemiach polskich.
