Filia Czapscy Muzeum Narodowego w Krakowie prezentuje wystawę ponad sześćdziesięciu prac polskiego malarza i grafika Adama Marczyńskiego (1908-1985). Członek Grupy Krakowskiej i współzałożyciel Grupy Krakowskiej II był wyróżniany podczas II Biennale Grafiki w Lublanie (1957).
Przedstawiany zbiór dzieł to skoncentrowana twórczość Marczyńskiego z okresu powojennego, która w kolejnych latach ewoluowała w kierunku abstrakcji geometrycznej. To wyjątkowa okazja do porównania prac malarskich artysty z delikatnymi, wręcz poetyckimi rysunkami i wybitnymi monotypiami. Wystawa zwieńczona jest utworami należącymi do nurtu abstrakcji geometrycznej.
Głównymi filarami sztuki autora są dwa elementy, czyli kolor oraz forma. Artysta, pracując nad swoimi dziełami, głęboko zagłębiał się w ideę kosmiczno-botanicznego świata. Przedstawiana przez niego natura nosiła znamiona wizualnej abstrakcji, przesyłając jednocześnie jasny komunikat o zależnościach i napięciach między obiektami. Marczyński powtarzał swoje motywy i bawił się nimi, nadal w obrębie wspomnianych filarów, moderując obraz raz głębokim nasyceniem barw, raz wyłącznie obrysem.
Dorobek Krakowianina to symbol jednoczesnego skupienia się na własnym stylu, jak i odnalezienia w nim szerokiej płaszczyzny do eksperymentu. Powrót do jego twórczości przypomina czasy najlepszej polskiej awangardy. Estetyka łączona z eksperymentem i jednoczesna otwartość na kreatywność i wizjonerstwo odbiorcy.
Wystawa będzie otwarta do 31.12.2023 roku i przedstawi połączenie kolekcji Muzeum Narodowego w Krakowie oraz Muzeum Sztuki w Łodzi – łącznie ponad sześćdziesięciu dzieł Marczyńskiego.
