Zadaniem detektorów jest ciągła kontrola stężenia substancji niebezpiecznych w otoczeniu i alarmowanie lokatorów w przypadku przekroczenia normy. W obliczu wciąż niedostatecznej masowej wiedzy na temat zagrożeń niesionych przez określone związki chemiczne oraz częstej lekkomyślności podczas używania rozmaitych sprzętów, będących potencjalnymi emiterami, czujniki można uznać za urządzenia bezpośrednio wpływające na wzrost bezpieczeństwa.
Sprawnie funkcjonujące i odpowiednio eksploatowane urządzenie grzewcze w procesie spalania wytwarza dwutlenek węgla. Niepełne spalania paliwa, spowodowane niedostatecznym dopływem potrzebnego tlenu, skutkuje emisją czadu z urządzenia grzewczego. Tlenek węgla, bo o nim mowa, to silnie trujący gaz, który swoją złą sławę zawdzięcza specyfice. Czad to cichy zabójca – bezwonny i bezbarwny, z łatwością miesza się z powietrzem i rozprzestrzenia się za jego pośrednictwem, ponadto wiąże się z hemoglobiną znacznie szybciej niż tlen, co sprawia, że nawet krótka ekspozycja na ten związek chemiczny jest zagrożenie dla zdrowia i życia. Detektory tlenku węgla są bardzo istotne, ponieważ w przeciwieństwie do ludzkich zmysłów, są w stanie stwierdzić przekroczenie określonej normy i odpowiednio wcześnie poinformować lokatorów o zagrożeniu.
Kiedy warto rozważyć ich instalacje?
Czujniki czadu zalecane są w każdym budynku, w którym dochodzi do procesu spalania paliwa. Ryzyko emisji tlenku węgla, występuje w wyniku eksploatacji pieców gazowych, węglowych oraz olejowych, a także kuchenek gazowych czy kominków. Czujnik powinien zostać umieszczony w pomieszczeniu z potencjalnym źródłem czadu, na wysokości 1,5-2 metrów nad ziemią i w odległości od urządzenia grzewczego nie mniejszej niż metr oraz nieprzekraczającej 5-6 metrów. Należy zadbać o wolną przestrzeń między detektorem a urządzeniem oraz ograniczenie wolnego przepływu powietrza.
Detektory dymu
Zadaniem czujników dymu jest detekcja fizycznych i chemicznych zjawisk tożsamych z wczesną fazą pożaru. Mowa tutaj o wykryciu dopiero tlących się materiałów, nawet w sytuacji, gdy produkty spalania nie są widzialne gołym okiem. Najbardziej uniwersalnym przedstawicielem tej kategorii jest czujnik jonizacyjny. Komora jonizacyjna wewnątrz urządzenia pochłania cząsteczki dymu, które mieszają się z obecnymi tam cząsteczkami zjonizowanego powietrza. Kontakt produktów spalania z zawartym w komorze powietrzem zmienia natężenie prądu w czujniku, co prowadzi do uruchomienia alarmu. Niesłabnący uznaniem konsumentów cieszą się również czujniki oparte o zjawisko absorpcji i rozproszenia światła. Do uruchomienia alarmu dochodzi w wyniku przerwania emitowanej wiązki podczerwieni lub rozproszenia podczerwieni w komorze pomiarowej.
Komu potrzebne są czujniki dymu?
Czujniki dymu znajdą zastosowanie wszędzie tam, gdzie istnieje jakiekolwiek ryzyko pożarowe. Jak wiadomo, niekontrolowane zapłony materiałów lub substancji, swoje przyczyny mają nie tylko w awariach instalacji elektrycznych, wadach fabrycznych poszczególnych sprzętów czy wyładowaniach atmosferycznych, a w znakomitej większości, zagrożenie wynika z ludzkiej nieuwagi i braku ostrożności. Czujniki dymu są obowiązkowym wyposażeniem każdego budynku, zarówno przemysłowego, jak i mieszkalnego. Urządzenia powinny być instalowane na środku sufitu pomieszczenia zamkniętego, w którym nie występuje kurz, para czy dym. Poprawnie umiejscowiony czujnik powinien być niezagrożony niekontrolowaną cyrkulacją powietrza, czyli umieszczony z dala od okien czy wentylatorów. Zbagatelizowanie tego zalecenia utrudnia lub nawet uniemożliwia detekcję dymu.
Czujniki gazu
W przypadku czujników gazu rozróżnić należy metan i propan butan. Pod pierwszym pojęciem, kryje się gaz ziemny, dostarczany mieszkańcom za pośrednictwem instalacji. Metan jest gazem lżejszym od powietrza. LPG, czyli propan butan to gaz przechowywany i transportowany w butlach. Paliwo charakteryzuje się wysoką gęstością. Ryzyko związane z wyciekiem gazu, wiąże się z wyparciem tlenu z otoczenia oraz charakterystyczną łatwopalnością substancji, która może prowadzić do pożaru, a nawet wybuchu. Inna budowa gazów uniemożliwia poprawną detekcję uniwersalnym czujnikiem.
Gdzie czujniki gazu znajdują zastosowanie?
Czujnik gazu rekomendowana jest w budynkach, w których eksploatuje się urządzenia gazowe, a także w przypadku lokali ogrzewanych gazem ziemnym. Nawet całkowita niezależność od tego rodzaju paliwa, nie sprawia, że wykrywacze gazu tracą zasadność. Substancja może przenikać do mieszkań za pośrednictwem wentylacji. Czujnik gazu ziemnego powinien zostać zainstalowany w górnej części ściany, nie niżej niż 30 centymetrów od sufitu, natomiast czujnik LPG, nie wyżej niż 30 centymetrów od podłogi.
