Farmaceuta i przedsiębiorca, pionier przemysłu naftowego w Europie, z zainteresowania chemik i fizyk – Ignacy Łukasiewicz. Wynalazca lampy naftowej, która miała duży wpływ na postęp cywilizacyjny w drugiej połowie XIX wieku i w znaczny sposób poprawił jakość życia ludzi na całym świecie.
Jako pierwszy na świecie wykorzystał na skalę przemysłową korzyści, jakie daje ropa naftowa. Bardzo sprawny organizator, z czasem dorobił się na ropie naftowej dużego majątku, a że był wielkim społecznikiem propagował też zakładanie sadów, budowę dróg i mostów, szkół, szpitali itd., finansując wiele inicjatyw z własnej kieszeni.
Do historii przeszedł jako wynalazca lampy naftowej, której prototyp znajduje się w
Muzeum Podkarpackim w Krośnie.
– Oryginał lampy został wykonany na zlecenie Ignacego Łukasiewicza w 1853 r. przez lwowskiego rzemieślnika Adama Bratkowskiego. Lampa ta służyła Ignacemu Łukasiewiczowi i Janowi Zehowi do przeprowadzania doświadczeń laboratoryjnych związanych z wykorzystaniem destylatów ropy naftowej do celów oświetleniowych – mówi Krzysztof Gierlach, kustosz, kierownik Działu Historii Oświetlenia i Działu Historii Szkła i Przemysłu Szklarskiego Muzeum Podkarpackie w Krośnie. – Prototyp został wykonany ręcznie z blachy stalowej, lutowanej mosiądzem. Miał regularny cylindryczny kształt i składał się z dwóch części konstrukcyjnych oraz taśmowego ucha. Dolną część lampy stanowił pojemnik na paliwo, posiadający stalową wkładkę, w której umocowany był rurkowy palnik z knotem sznurkowym. W górnej części znajdowały się dwa rzędy perforacji doprowadzającej powietrze potrzebne przy spalaniu nafty oraz niewielkie okienko zabudowane płytką z miki mineralnej.
Muzeum Podkarpackie w Krośnie, posiadające jedną z najcenniejszych na świecie kolekcji lamp naftowych, po analizie dostępnych materiałów źródłowych oraz po przeprowadzeniu konsultacji z autorytetami w dziedzinie historii oświetlenia stworzyło projekt i zleciło wykonanie wiernej kopii tej lampy renomowanej pracowni płatnerskiej „Thorkil” Grzegorza Kuliga.
