Bieszczadzkie lasy bukowe znalazły się na liście Światowego Dziedzictwa Przyrodniczego UNESCO. Jak dotąd z Polski figurowała na niej jedynie Puszcza Białowieska. Wpis obejmuje fragment lasów bukowych w Bieszczadzkim Parku Narodowym o powierzchni około 3300 ha objęty ścisłą ochroną, co stanowi około 11 proc. powierzchni Parku. Buczyny położone są na północnych zboczach Połoniny Wetlińskiej i Smereka, w Paśmie Granicznym i w Dolinie Górnej Solinki, w dolinach potoków Terebowiec i Wołosatka.
Bieszczadzkie drzewostany weszły w skład europejskiego obiektu "Pierwotne lasy bukowe Karpat i innych regionów Europy". Jak zaznaczono w komunikacie, w skład europejskich lasów bukowych wchodzą teraz łącznie 94 obszary w 18 krajach. Wraz z lasami bukowymi Bieszczad zaliczają się do niego lasy bukowe Bośni i Hercegowiny, Czech, Francji, Macedonii Północnej i Szwajcarii. Wcześniej w jego skład wchodziły dobrze zachowane lasy bukowe Albanii, Austrii, Belgii, Bułgarii, Chorwacji, Niemiec, Włoch, Rumunii, Słowacji, Słowenii, Hiszpanii i Ukrainy.
W ocenie przyrodników pierwotne lasy bukowe w Karpatach są przykładem zachowanego w stanie nienaruszonym kompleksu leśnego strefy umiarkowanej i jednocześnie najbardziej kompletnego systemu ekologicznego europejskich lasów bukowych.
Lasy te zawierają bezcenną populację starych drzew oraz rezerwuar genetyczny buka i wielu innych gatunków, które są związane z siedliskami starodrzewów. Jednocześnie buk jest jednym z najważniejszych składników lasów liściastych strefy umiarkowanej na naszej planecie.
