O fenomenie książek Małgorzaty Gutowskiej-Adamczyk słyszał już chyba każdy, sama autorka jest absolwentką Wydziału Wiedzy o Teatrze Akademii Teatralnej. Znana dzięki bestsellerowej sadze „Cukiernia Pod Amorem", autorka została nagrodzona za powieść "13. Poprzeczna", przyznawaną przez Polską Sekcję IBBY, nagrodą "Książka Roku 2008". Jej najnowsza powieść, "Róża z Wolskich", jest I tomem "Podróży do Miasta Świateł", którą miałam przyjemność odbyć.
"Róża z Wolskich", to powieść o dwóch kobietach. Mimo, że obie żyją w różnych epokach, łączą je równie zaborcze matki, chęć ich zadowolenia oraz równie silny strach przed uwolnieniem się spod ich kontroli. Nina, historyczka sztuki, wiedzie spokojne, lecz samotne życie. Jest niezależna, aczkolwiek stale podlega kaprysom swojej matki. Spełnia jej zachcianki bez jakiegokolwiek sprzeciwu, przynajmniej widocznego, gdyż w głębi duszy ciągle się buntuje, jednak boi się okazać to otwarcie. Koleją bohaterką jest Róża, żyjąca w XIX-wiecznej stolicy Francji, milcząca i posłuszna. Jednak żadna z nich nie spodziewa się, jak wiele zmieni w ich życiu pojawienie się odpowiedniego (ale czy aby na pewno?) mężczyzny.
Nina zostaje wysłana przez swoją matkę do Gutowa, aby zająć się pogrzebem swojej ciotki, Agaty. Tam poznaje Igę Toroszyn, współwłaścicielkę Cukierni Pod Amorem i właścicielkę hotelu, w którym zatrzymuje się Nina. Kobieta zleca jej przyjrzenie się bliżej sprawie kradzieży obrazów Rose de Vallenord, gdyż sama prawdopodobnie znajduje się w posiadaniu jednego z nich i obawia się o jego bezpieczeństwo. Nie ma pewności, że portret hrabiego Tomasza Zajezierskiego jest faktycznie pędzla młodej, rudowłosej malarki, jednak sprawa ta wydaje się być dość fascynująca, co skłania Ninę do bliższego przyjrzenia się jej.
Róża wraz z matką, Katarzyną Wolską, przyjeżdżają do wuja Izydora, do Paryża. Po tym jak ojciec głównej bohaterki został wysłany na Sybir, a mała przestała mówić, matka szuka pomocy u znakomitego lekarza we Francji. Chwilowy pobyt przeradza się w stałe zamieszkanie, a później w walkę o przetrwanie i godne życie. Róża dorasta w otoczce pięknych ulic Paryża, Salonów, paryskiego szyku i konwenansów, ale także wojny francusko-pruskiej, trudnych decyzji, walki o chleb i nieszczęśliwej miłości. Z dziecka przeistacza się w kobietę, która wie, co w życiu chce osiągnąć. Jednak iskra jej miłości do księcia Rogera de Vallenord wydaje się jej stale towarzyszyć, by w najmniej odpowiednich momentach ponownie wybuchnąć płomieniem.
Po lekturze tej powieści dołączyłam do fanek twórczości Małgorzaty Gutowskiej-Adamczyk. Historia, jaką nakreśliła jest fascynująca i niezwykle realna. Aż ciężko uwierzyć, że to jedynie wytwór wyobraźni. Podczas czytania miałam wrażenie, że zaraz staną gdzieś obok mnie i będę mogła osobiście je poznać. A możecie mi uwierzyć, jak bardzo chciałabym spotkać Różę.
"Róża z Wolskich", to powieść piękna, pełna magii. Dwutorowa fabuła przenosi nas od Niny do Róży i odwrotnie. Raz znajdujemy się w Warszawie, później wyruszamy do Gutowa, wielu osobom znanego z "Cukierni Pod Amorem", by następnie przenieść się do Paryża, który czaruje nas na każdym kroku. Miłym i wartościowym dodatkiem jest zamieszczony na końcu książki, wywiad z autorką.
"Jestem coraz starsza, tracę czas na bzdury, wiem, że nie powinnam na to pozwolić, ale coś mnie odgradza od mojego prawdziwego życia, a raczej od tego, co chciałabym, aby było moim życiem. Nic mnie nie cieszy, powinnam fruwać, a ledwie pełzam. Czy rzeczywiście mamy wpływ na nasze życie? Jaki? Ja nie mam żadnego. Młodość minęła mi na gonitwie za mrzonkami."*
Małgorzata Gutowska-Adamczyk, „Podróż do miasta świateł. Róża z Wolskich”, Wydawnictwo Nasza Księgarnia, Warszawa 2012
Autorką recenzji jest nasza czytelniczeka, Patrycja Ruczkowska
. Studentka Zarządzania Biznesem, jak mówi sama o sobie: "wiecznie zaczytana". Pasją do książek dzieli się również na swoim blogu
ruczek.blogspot.com
