Monika Jaruzelska, córka generała Wojciecha Jaruzelskiego wydała swoją pierwszą książkę – „Towarzyszka Panienka”. Autobiograficzne sceny z życia Moniki Jaruzelskiej, absolwentki polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego, jednej z pierwszych polskich stylistek, są pełną ironii i humoru opowieścią o dorastaniu u boku sławnego ojca i budowaniu własnego „ja”. Wiele fragmentów książki budzić może gorące emocje i spory polityczne, bo inaczej wyglądał stan wojenny z perspektywy wygodnej, chronionej willi w Warszawie, inaczej z punktu widzenia internowanych działaczy opozycji. Mimo to warto spojrzeć na te wspomnienia jak na opowieść o rodzinie uwikłanej historycznie i opisanej z perspektywy najpierw dziecka, potem dziewczyny, w końcu dorosłej kobiety, Moniki Jaruzelskiej.
Przez wiele lat szefowa działu mody i stylizacji w miesięczniku „Twój Styl” oraz właścicielka Szkoły Stylu, w ostatnim czasie Monika Jaruzelska znana jest najbardziej jako blogerka i autorka internetowego programu „Bez Maski”. Jej książkowy debiut też nie jest przypadkowy. Monika Jaruzelska do napisania wspomnień namawiana była od dawna, ale dopiero teraz postanowiła zdradzić szczegóły z życia swojej rodziny w opowieści szczerej, ale nie ekshibicjonistycznej. Ta ma być początkiem jej działalności literackiej, a jak wiadomo uwagę czytelników, mediów i wydawców, zawsze najbardziej przykuwają książki autobiograficzne.
Jeśli we wspomnieniach córki generała, ktoś zamierza szukać wyjaśnień i uzasadnień, dla decyzji podejmowanych przez Wojciecha Jaruzelskiego, to ich nie znajdzie, w książce nie ma ani patosu, ani etosu. Jest z dużym dystansem opisana historia kobiety, która urodziła się w takiej, a nie innej rodzinie, co wiązało się z konkretnymi przywilejami, ale i nie pozwalało uciec od bolesnych ocen historycznych i moralnych.
Szczery i prawdziwy zdaje się fragment książki, w którym Monika Jaruzelska przyznaje, że znane nazwisko jest cennym posagiem, otwierającym wiele drzwi i nie rozumie hipokryzji w wypowiedziach dzieci i współmałżonku wielu sławnych osób, które fałszywie ubolewają, jak znane nazwisko uprzykrzyło i utrudniło im życie zawodowe oraz osobiste. – Bzdura – kwituje Monika Jaruzelska. I choć przyznaje, że nie jest łatwo być w Polsce córką człowieka, który wprowadził stan wojenny, to jednak jako Monika Jaruzelska miała szansę spotkać tyle wyjątkowych osób, być świadkiem tak ważnych wydarzeń, w wielu tak niedostępnych miejscach, że nigdy nie ośmieli się narzekać na swoje nazwisko, które traktuje jak przywilej.
Ze stron „Towarzyszki Panienki” wyłania się też opowieść o bardzo nieśmiałej dziewczynie, która uciekała z domu, bo nie potrafiła poradzić sobie z poglądami swojego ojca i opozycyjnymi przekonaniami najbliższych przyjaciół. Ze zdjęć spogląda na nas piękna, ale nie w oczywisty sposób kobieta, która ciągle zdaje się być rozdarta, pomiędzy krytycznymi i uzasadnionymi ocenami jej ojca, a zwykłą, bezkrytyczną miłością, jaką córka obdarza ojca. Książka jest zapisem kilku ostatnich dekad w Polsce, przemian, jakie zaszły w naszym kraju po 1989 r., w końcu historii osób, których los splótł się z historią Moniki Jaruzelskiej, a które dziś są znanymi postaciami w życiu publicznym.
Monika Jaruzelska, „Towarzyszka Panienka”, Wydawnictwo Czerwone i Czarne, Warszawa 2013
