Uczestnicy wymienili poglądy na temat mechanizmów elastyczności budżetowej dostępnych w obecnych Wieloletnich Ramach Finansowych (WRF). Mechanizmy te umożliwiają uruchomienie dodatkowego wsparcia finansowego w przypadku nieprzewidzianych zdarzeń. Podczas spotkania skupiono się na wdrażaniu różnych instrumentów i mechanizmów dostępnych w WRF 2021-2027.
Przedstawiciele Komisji Europejskiej zaprezentowali konstrukcję obecnych WRF, dostępne opcje elastyczności budżetowej oraz dane dotyczące ich wykorzystania na przestrzeni ostatnich lat. Zaznaczono, że elastyczność budżetowa to szeroka koncepcja, która jest obserwowana w wielowymiarowy sposób w całym budżecie UE. Obejmuje ona między innymi: marginesy budżetowe, specjalne instrumenty tematyczne i nietematyczne, wbudowane elastyczności w istniejące programy, budżety korygujące, przesunięcia, itp.
Głos zabrali przedstawiciele państw członkowskich, dzieląc się swoimi obserwacjami i doświadczeniami z wykorzystania obecnych możliwości budżetowych. Poruszyli oni zagadnienia dotyczące m.in. korelacji między przewidywalnością a elastycznością budżetu UE oraz wskazali, które z istniejących mechanizmów elastyczności sprawdzają się według nich najlepiej, również w kontekście kryzysów, z którymi UE musiała sobie radzić w ostatnich latach.
Na koniec podjęto próbę wyciągnięcia wniosków w jaki sposób należy przeprojektować obecną strukturę mechanizmów elastyczności, aby budżet UE był w stanie zaspokoić nieoczekiwane potrzeby.
Dyskusja dotyczyła mechanizmów obowiązujących w obecnych WRF na lata 2021-2027. Natomiast kształt elastyczności po 2027 r. zostanie uzgodniony przez państwa członkowskie dopiero podczas negocjacji przyszłych WRF na lata 2028-2034, które rozpoczną się po opublikowaniu projektu przez KE na początku lipca br.
