Wiosenne porządki i złe nawyki pokoleniowe kończą się zadymioną okolicą, wypalonymi łąkami lub spalonym lasem. Niekontrolowane ognisko może stać się przyczyną pożaru większej powierzchni, czasem nawet budynków gospodarczych lub domu, co prowadzi do dużych strat materialnych.
W większości miejscowości w Polsce obowiązuje zakaz stosowania otwartego ognia. Za złamanie zakazu palenia grozi mandat w wysokości 50-500 zł, a osoby często łamiące prawo lub uchylające się od zapłaty, mogą stanąć przed sądem. Zasądzona grzywna może wynieść nawet 5000 zł.
Snujący się nad ulicami dym ogranicza widoczność i stwarza zagrożenie na drodze. Dym uniemożliwia wietrzenie mieszkań, truje ludzi, zwierzęta, niszczy środowisko i przyczynia się do powstania smogu. Ten gryzący i trujący dym zawiera mutagenne dioksyny i furany – niebezpieczne dla zdrowia i życia kancerogenne substancje powodujące wiele nieodwracalnych uszkodzeń nie tylko na płaszczyźnie komórkowej. Związki te uszkadzają nerki, płuca i wątrobę, a ich działanie jest długotrwałe. Dioksyny wnikają w glebę i rośliny, z których dostają się do naszych organizmów. Najbardziej i najszybciej cierpią te osoby, które znajdują się najbliżej źródła dymu.
Podczas palenia różnych odpadów powstają również.: dwutlenek siarki (SO2), powodujący trudności w oddychaniu, tlenek węgla (CO), który wiąże czerwone krwinki i utrudnia transport tlenu w organizmie oraz tlenki azotu (NOx), przyczyniające się do uszkodzenia płuc.
Podczas spalania odpadów organicznych życie mikrobiologicznie na roślinach i w glebie całkowicie zamiera. Dochodzi do zerwania połączeń organiczno-mineralnych odpowiedzialnych za żyzność gleby, dzięki którym powstaje struktura gruzełkowata. Nieodwracalne zmiany prowadzą do degradacji gleby, która staje się jałowa. Ogień hamuje asymilację azotu z powietrza oraz procesy rozkładu dzięki którym powstaje próchnica.
W kępach traw i w nagromadzonej stercie roślin znajdują schronienie różne drobne zwierzęta, które mogą zginąć podczas spalania np.: jeże znajdujące w stanie hibernacji. Ogień strawi mrówki i dżdżownice żywiące się resztkami roślinnymi, biedronki, skorki i złotooki żywiące się mszycami oraz owady zapylające m.in. pszczoły, trzmiele i wiele innych owadów. Im mniej pożytecznych stworzeń, w tym owadów zapylających, tym niższe plony zbierzemy.
