Aloes drzewiasty, podobnie jak i pospolity, nie ma dużych wymagań. Wystarczy mu podłoże piaszczysto gliniaste, warstwa drenażu i podlewanie raz na tydzień, gdy podłoże przeschnie. Można go uprawiać w mieszkaniu i obrywać mięsiste liście, by podreperować zdrowie.
W domu można uprawiać aloes drzewiasty i pospolity. Aloes drzewiasty pochodzi z południowo wschodniej Afryki, gdzie dorasta pokaźnych rozmiarów, aż do 6 m wysokości. Jego liście są długie na 20-40 centymetrów, niebiesko-szare, gładkie, matowe i na brzegach posiadają kolce. Są lekko zaokrąglone i prawie całkowicie obejmują łodygę. Aloes drzewiasty tworzy charakterystyczny, długi kwiatostan przypominający wyciągnięte dzwonki w kolorze bordowo złoto pomarańczowym. Można wysysać z nich nektar.
Aloes nie ma dużych wymagań. Nie można doprowadzić do gromadzenia się wody na podstawce. Aloes jest sukulentem i magazynuje wodę w mięsistych liściach. Jednak, gdy wody jest za dużo, wówczas dochodzi do zagniwania korzeni, a potem całej rośliny. Od listopada do lutego aloes przechodzi okres spoczynku i podlewamy go co 14 dni.
Aloes potrzebuje dużo światła, nawet zimą, aby nie doszło do nadmiernego wyciągnięcia się i wyblaknięcia liści rośliny. Latem doniczkę z aloesem można wystawić na balkon, ale nie na bezpośrednie działanie promieni słonecznych. Zimą, podczas spoczynku roślinie zapewniamy dużo światła ale temperatura nie powinna przekraczać 15°C.
W połowie marca aloes przesadzamy, uważając na korzenie, by ich nie uszkodzić, ponieważ trudno regenerują się. Do nowego podłoża warto dodać kompostu. Dwa tygodnie po przesadzeniu rozpoczynamy nawożenie ekologicznymi nawozami. Nie używany nawozów sztucznych, ponieważ będziemy używali liści aloesu do celów leczniczych.
Z liści aloesu sporządzamy wyciągi do walki z zakażeniami bakteryjnymi, w chorobach układu pokarmowego, w stanach zapalnych jamy ustnej, jako środek podnoszący odporność oraz jako okłady w chorobach i oparzeniach skóry.
Na 3-4 tygodnie przed pobraniem przynajmniej trzyletnich liści, zaprzestajemy podlewania. Wyrywamy (nie wolno wycinać) liście wraz z obejmującymi łodygę pochwami. Liście przechowujemy w lodówce do 14 dni, aby zwiększyć działanie środków aktywnych. Po tym czasie liście ustawiany w pionie, aby wyciekł żółty sok ze skóry, przecinamy wzdłuż i delikatnie wyskrobujemy biały żel (nie można naruszyć skórki). Miąższ przechowujemy w lodówce w szczelnie zamkniętym pojemniku i zjadamy 1 łyżeczkę dziennie lub stosujemy jako okłady. Miąższ można również mrozić w pojemnikach do lodu.
Świeże liście aloesu drzewiastego i wyciągnięty miąższ zawierają wielocukry, związki śluzowe, kwasy organiczne, witaminy rozpuszczalne w wodzie oraz cynk, magnez, miedź.
Warto przygotować wino z aloesem. Do 100 d miąższu dodajemy 50 g miodu i 0,5 l czerwonego, wytrawnego wina. Całość mieszamy i odstawiamy na tydzień w chłodne i ciemne miejsce. Po tym czasie filtrujemy i pijemy po jednej łyżeczce na czczo, prze okres do 3 miesięcy. Dzięki tej kuracji wzmocnimy swój organizm.
W wielu sklepach spożywczych można kupić napój z miąższem z liści aloesu, który jest bardzo smaczny, ale nie można przesadzać z ilością, ponieważ miąższ ma działanie przeczyszczające.
