Koleus, maranta, kroton – to rośliny doniczkowe, które zachwycają ozdobnymi liśćmi. Nie tylko kwitnące są ozdobą domu. Jakie masz możliwości?
Koleus Blumego zwany pokrzywką, to najbardziej popularna roślina uprawiana w domach lub w donicach na tarasach. Liście pokrzywek kształtem przypominają liście pokrzywy, ale nie posiadają parzących włosków i są bardzo kolorowe. W sklepach można kupić odmiany o liściach zielono-bordowych lub czerwonych, trój- lub dwubarwnych z domieszką żółtego lub jasno zielonego odcienia. W domach rośliny te przezimują, na tarasie niestety nie. Każdego roku pozyskujemy sadzonki z rośliny matecznej i uprawiamy kolejne pokolenia w doniczkach z żyzną, umiarkowanie wilgotną ziemią. Koleus może zakwitnąć, ale kwiaty są niepozorne i należy je usuwać, aby nie osłabiły całej rośliny. Koleusy najlepiej rosną i wybarwiają na stanowiskach słonecznych, ale ze światłem rozporoszonym.
Kroton pstry lubi stanowiska jasne ze światłem rozproszonym. Ziemia do uprawy powinna być żyzna i umiarkowanie wilgotna. Nie można przesuszyć i przelać podłoża, ani schłodzić rośliny podczas wietrzenia, ponieważ zgubi liście. Ważnym elementem w jego pielęgnacji jest zraszanie. W sklepach kupimy odmiany np. z liśćmi lancetowatymi w kolorze zielonym z żółtymi kropkami lub z liśćmi dłoniasto klapowanymi z żółtym unerwieniem, albo z liśćmi w kolorze czerwono-żółtym z ciemnoczerwonymi nerwami, lub lekko klapowanymi z żółtymi smugami.
Maranta o charakterystycznych owalnych, barwnych liściach, które ustawiają się do światła. Potrzebuje gleby żyznej i umiarkowanie wilgotnej i dużo wilgoci w powietrzu. W sklepach można kupić kilka odmian, o liściach w różnych kształtach i kolorach.
Kalatea, trochę podobna do Maranty, ale o podobnych wymaganiach glebowych i wilgotnościowych. Jej liście są zielone w różnobarwne paski lub wzorki.
Aglaonema wyższa, niż poprzedniczki – łodygi dłuższe, liście również są większe, ale kolorowe: zielone w odcieniach. Lubi stanowisko półcieniste, glebę żyzną i umiarkowanie wilgotną, wysoką wilgotność powietrza.
Fitonia posiada ciekawe ciemnozielone liście z bardzo dekoracyjnym, jasnożółtym unerwieniem. Lubi wysoką wilgotność powietrza i żyzną glebę. Nie lubi przeciągów. Dobrze rośnie w dużych słojach z innymi roślinami.
Zielistka– roślina nie do zdarcia, o zielonych, dwu- lub trójbarwnych, długich liściach, lubi gleby żyzne i umiarkowanie wilgotne. Rośnie bez problemu, czasem nawet zbyt intensywnie. Lubi światło rozproszone.
Trzykrotka o owalnych małych liściach w trzech kolorach o różnych odcieniach lub kolorowych łodygach – w zależności od odmiany. Roślina nie do zdarcia, najbardziej lubi światło rozproszone i wilgotną glebę.
Begonia królewska ma atrakcyjne liście: od spodu zawsze czerwone, a z wierzchu różnokolorowe: w odcieniach różu, czerwieni, aż po bordowy, brązowy, z różnymi odcieniami zieleni z dodatkiem srebrnego. Kolory układają się w różne wzory, co z wyraźną fakturą, pełną wgłębień i wypukłości daje efekt 3D. Begonia lubi jasne stanowiska i żyzną ziemię, umiarkowanie wilgotną. Nie lubi zraszania liści.
Sansewieria tzw. szable – roślina o długich, mięsistych liściach, zielonych lub z żółtą obwódką, gładkich lub z ciemnozielonymi wzorkami, kwitnąca na biało, kwiatostany zebrane w kłos i słodko pachnące. Nie lubi wilgotnej gleby i jasnego stanowiska.
Draceny, któż nie ma ich w mieszkaniu? Charakterystyczne długie wąskie liście, zielone, z obwódką lub bez, trójkolorowe. Roślina nie do zdarcia. Wystarczy jej podlewanie, słoneczne stanowisko.
Bluszcze o liściach zielonych lub pstrych, gładkich lub karbowanych. Lubi stanowisko z mniejszą ilością światła, podłoże umiarkowanie wilgotne i lubi zraszanie. Gdy powietrze jest za suche, pojawiają się przędziorki.
Epipremnum to popularne pnącze, o pstrych, dwubarwnych liściach. Wymaga gleby żyznej, umiarkowanie wilgotnej.
Fikus Beniamina lubi glebę żyzną, umiarkowanie wilgotną i wilgoć w powietrzu. Uprawiany w domu potrafi dorosnąć do wysokości pomieszczenia, w którym rośnie. Jego liście są drobne, zielone lub dwubarwne.
Fikus sprężysty lubi glebę żyzną, umiarkowanie wilgotną i wilgoć w powietrzu. Uprawiany w domu potrafi dorosnąć do wysokości pomieszczenia, w którym rośnie. Jego liście są duże, owalne, zielone lub dwu lub trójbarwne.
Szeflera ma długie łodygi, liście dłoniasto złożone z 8 owalnych listków, długości od 5 do 15 cm, często dwubarwnych. Dobrze rośnie na stanowisku jasnym, jednak nie bezpośrednio nasłonecznionym. Lubi umiarkowane podlewanie.
