Jak poinformowano, powołując się na członków rodziny pisarki, Munro cierpiała na demencję od co najmniej dziesięciu lat.
W 2013 roku została ona laureatką Nagrody Nobla, pierwszą kanadyjską autorką uhonorowaną tym wyróżnieniem. W uzasadnieniu Akademia Szwedzka argumentowała, że Alice Munro to “mistrzyni krótkiej formy literackiej”.
Alice Ann Munro urodziła się 10 lipca 1931 r. jako Alice Ann Laidlaw w Wingham w stanie Ontario. Była autorką głównie opowiadań. Po polsku ukazało się kilka jej książek, m.in. “Taniec szczęśliwych cieni”, “Kocha, lubi, szanuje…”, “Uciekinierka”, “Widok z Castle Rock”, “Zbyt wiele szczęścia”.
Uważana była za jedną z najlepszych współczesnych autorek krótkich form prozatorskich. Jej opowiadania skupiają się na relacjach międzyludzkich w codziennym życiu. Akcja większości jej prozy osadzona jest w południowo-zachodniej części stanu Ontario i często dotyczy z pozoru trywialnych i codziennych zdarzeń z życia bohaterów. Bohaterowie opowiadań (na ogół kobiety) to antyteza “literackiej heroiczności”.
W 2009 r. przyznano jej prestiżową Międzynarodową Nagrodę Bookera za całokształt twórczości literackiej.
