Ostatnim razem, gdy Eagles grali w Super Bowl, przynieśli chwaloną obronę, która flirtowała ze statystyczną historią. Ta żądna worków jednostka nigdy nie pokonała Patrick Mahomes nawet raz w Super Bowl LVII. Mając dwa lata na przebudowę, przebudowana linia defensywna dyrektora generalnego Howie Rosemana poprowadziła tę grę. Philadelphia miała rzadki przywilej gry w obronie przez większość tej gry, ponieważ jej czwórka z przodu generowała stałą — i często oślepiająco szybką — presję. Eagles całkowicie zatrzymali atak Chiefs w pierwszej połowie i wpłynęli na Mahomesa na tyle, że wymusili obroty i usmażyli jego procesy myślowe, tworząc wyraźną przewagę, jednocześnie gromadząc sześć sacków po drodze. W ataku Eagles całkiem dobrze poradzili sobie z obroną Steve’a Spagnuolo, ograniczając presję i chroniąc Jalen Hurts przez większość gry. To znamienne, że przez większą część nocy tempo presji Chiefs dorównywało ich tempu blitzu. Nie mogli wrócić do domu z bazowymi atakami i pozostawili Hurtsowi przestrzeń do znalezienia otwartych celów lub ucieczki, gdy wysyłali ciepło, co skutkowało wspinaczką pod górę po obu stronach, stworzoną przez sztab szkoleniowy i biuro główne Filadelfii. Od dawna nie widzieliśmy tak jednostronnego Super Bowl, ale ten można wytłumaczyć zmianami, które Roseman wprowadził w okopach. Zrobili całą różnicę w tym rewanżu.
Patrick Mahomes miał w sumie trzy akcje, w których wyglądał jak on sam w niedzielę: Jego pierwsze podanie w grze w pierwszej akcji Chiefs ze scrimmage, jego długie podanie doXavier Worthy przygotował pierwszy touchdown Chiefs ibackhanddoTravis Kelce w pośpiechu, gdy gra stała się już miażdżąca. Poza tym wyglądał, jakby zostawił swoje supermoce w Kansas City. Wczesne naciski i różnorodność krycia sprawiły, że Mahomes był niesamowicie niezdecydowany, usuwając swoje odczyty przed rozpoczęciem akcji i przyspieszając swój zegar. Rzucił kilka niedokładnych podań — niektóre pod presją, niektóre bez niej — nigdy się nie uspokoił i podjął kilka okropnych decyzji, które zakończyły się przechwytami. Wyglądało to bardzo podobnie do ostatniego razu, gdy Chiefs zostali solidnie pokonani: Super Bowl LV przeciwko Buccaneers, kolejny mecz, w którym lepsza obrona zdominowała Kansas City. Problemy oczywiście zaczynają się od linii ofensywnej, która była słabością Kansas City przez cały sezon, ale było prawie szokujące zobaczyć Mahomesa zredukowanego do szalonego, niepewnego rozgrywającego. Nie pozostawiało to również wątpliwości, kto wygra tę grę w połowie trzeciej kwarty.
W okresie poprzedzającym Super Bowl LIX większość rozmów kręciła się wokół tego legendarnego zestawienia koordynatorów. Vic Fangio nie potrzebował dużo czasu, aby udowodnić swoją wyższość. Pod względem sytuacji Fangio był doskonały na początku. W trzeciej próbie podczas otwierającego posiadania piłki przez Chiefs — akcji, która rozpoczęła się od dobrze zaprojektowanej gry na pierwszą próbę — Fangio umieścił jednego z najbardziej atletycznych obrońcówCooper DeJean o Travisie Kelce, a następnie dodałReed Blankenship jako obrońca-rabuś w Cover 1, przyklejając Eagle do każdego łapacza podań, jednocześnie eliminując ulubiony cel trzeciego podania Patricka Mahomesa, Kelce’a, z równania. Ta gra zakończyła się desperackim rzutem Mahomesa, który został prawie przechwycony i ostatecznie okazał się prekursorem tego, co miało nadejść. Fangio skomplikował sytuację dla Mahomesa, który miał problemy ze znalezieniem otwartych celów, nawet gdy Eagles opierali się na pociskach Cover 4. Było to możliwe dzięki skutecznej czwórce z przodu Filadelfii, a kiedy Eagles mieli 24-0 prowadzenia, było jasne, kto posiadał bardziej kompletną obronę. Triumf Filadelfii w Super Bowl został zbudowany na niesamowitym okresie poza sezonem ukończonym przez Rosemana i odpowiednich zatrudnieniach dokonanych przez Nicka Sirianniego po ich koszmarnym zakończeniu sezonu 2023. Jak mówili przez cały tydzień, musieli przejść przez to doświadczenie, aby się tu dostać. Ale nawet oni prawdopodobnie nie wiedzieli, że będzie to aż tak stanowcze.
Każdy pamięta pick-szóstkę , która dała Eagles prowadzenie 17 punktami, ale Cooper DeJean wykonał świetną grę jeszcze wcześniej w grze podczas pierwszego posiadania piłki przez Chiefs, gdy sfaulował Xaviera Worthy’ego na otwartym polu, uzyskując minimalny zysk. Ta gra nadała ton Eagles w noc, w której Patrick Mahomes nie miał łatwych szans, a nawet gdy myśleli, że mają odpowiednie zestawienia, ich cele rzadko były otwarte. DeJean uosabia dokładnie to, czego Howie Roseman szukał, gdy przeorganizowywał tę obronę w ciągu ostatnich dwóch lat. Gdy nadszedł czas, aby DeJean wykonał instynktowną grę pośród chaosu zamieszania Mahomesa, był w idealnej pozycji, aby wślizgnąć się pod pospieszny rzut Mahomesa i polegać na swoim atletyzmie, aby oddać piłkę przez zamieszanie aż do mety. Ta gra przejęła grę, która pozostała bardzo nierozstrzygnięta i przechyliła szalę na korzyść Eagles, dając nam pierwszy dowód na to, że drużyna, która ostatecznie okazała się lepsza — Philadelphia — może zetrzeć Kansas City z powierzchni ziemi. Eagles zrobili to tak dramatycznie, że oblali Sirianni kąpielą w Gatorade na 2:52 przed końcem iKenny Pickett w grze. Mogą podziękować swojej młodej, głodnej obronie.
Na papierze Eagles mieli bardziej utalentowany skład, ale historia sukcesów Chiefs i istnienie Patricka Mahomesa wymagały, aby każdy traktował ich poważnie. Historia również miała znaczenie. Kansas City płynęło na fali szansy na zostanie pierwszym zespołem, który trzykrotnie zdobył tytuł mistrza NFL w historii, aż do Nowego Orleanu, zwiększając znaczenie i tak już ogromnej gry. Ostatecznie różnica talentów przeważyła na korzyść przeciwnika. Ze względu na obecność kilku wysoko opłacanych filarów (Mahomes, Travis Kelce, Chris Jones , Jawaan Taylor , Joe Thuney ), Kansas City zostało zmuszone do oszczędzania na składzie. Chiefs próbowali poradzić sobie z lewym rozgrywającym za pomocą kombinacji nowicjusza i weterana, i obaj tak bardzo się męczyli, że ostatecznie wysunęli elitarnego rozgrywającego Thuneya, aby ten zajął się atakiem, tylko po to, aby uspokoić grupę. Ta słabość — plus niezdolność do wywierania presji bez blitzu i poleganie na skleconym korpusie odbierającym — okazały się oczywistą różnicą. Nie pomogło to, że Mahomes nie był w formie przez większość tej gry, ale było jasne, jak bardzo liczył się personel, a podczas gdy GM Brett Veach zasługuje na uznanie za utrzymanie Chiefs w konkurencyjności przez ostatnią dekadę, jego ryzyko składu spaliło Kansas City w niedzielę. Nie zdziw się, jeśli Veach będzie działał odpowiednio w okresie poza sezonem.
Statystyki Next Gen dla Chiefs-Eagles (za pośrednictwem NFL Pro): W niedzielę Eagles wywarli presję na poziomie 38,1% — i ani razu nie zastosowali blitza.
Badania NFL: W dniu swoich 22. urodzin, obrońca drużyny Eagles Cooper DeJean został pierwszym zawodnikiem w historii NFL, który zaliczył przyłożenie i zdobył sześć punktów w dniu swoich urodzin.
„Pozdrowienia!”, aktor Samuel L. Jackson, przebrany za Wujka Sama, przedstawił Kendricka Lamara w Caesars Superdome w Nowym Orleanie podczas przerwy Super Bowl 2025 — potężny, władczy, kreatywny wybór pierwszego solowego artysty hiphopowego, który kiedykolwiek był gwiazdą tego pożądanego miejsca.
Jakby ktokolwiek miał wątpliwości co do zdolności rapera, laureata Nagrody Pulitzera , do zorganizowania show.
Gdy dziesiątki tancerzy wyłoniło się z samochodu Buick GNX w stylu clowna, zaczął grać nową, jeszcze beztytułową piosenkę, która została zapowiedziana w internetowym fragmencie, gdy wydano jego album „GNX”, a następnie przeszedł do „Squabble Up”. Przez niecałe 13 minut podczas pokazu w przerwie meczu sponsorowanego przez Apple Music i Roc Nation Lamar dominował na boisku.
Tancerze ubrani na czerwono, biało i niebiesko dołączyli do Lamara. Ale nawet w ich patriotycznych barwach, zostali nazwani „zbyt głośnymi, zbyt lekkomyślnymi, zbyt gettowymi” przez wujka Sama Jacksona, który przypomniał Lamarowi, aby „grał w grę”. Następnie zaczął grać „Humble.”, „DNA.”, „Euphoria” i „man at the garden”.
