93. edycja 24-godzinnego wyścigu Le Mans dobiegła końca. Emocjonujący konkurs z niesamowitymi pojedynkami na torze, taktycznymi i strategicznymi bitwami na pit wall, z tysiącami osób na torze i milionami w domach obserwującymi historię w trakcie tworzenia, gdy Ferrari odniosło trzy zwycięstwa w Le Mans – powtarzając sukces, który osiągnęli 60 lat temu w 1965 roku.
#83 AF Corse – jasnożółty Ferrari 499P błyszczał jasno w wielu sesjach w tygodniu Le Mans, ale zrobił to wtedy, gdy było to najbardziej potrzebne – w dniu wyścigu. Wkraczając do walki w ciągu pierwszych kilku godzin, zespół kliencki Ferrari musiał zmierzyć się z potęgą najlepszych z Maranello i Porsche – stając twarzą w twarz dwa razy na dobę.
Podczas gdy dramat dotykał szybkiego samochodu #51, #83 nie miał kłopotów, aby zostać pierwszym zespołem klienckim od Champion Racing w 2005 r., który zgarnął największą nagrodę w wyścigach samochodów sportowych. Robert Kubica prowadził samochód do domu ku uciesze pełnej pasji publiczności, a gdy minął flagę w szachownicę, historia nie zatrzymała się na AF Corse i Ferrari. Kubica został pierwszym Polakiem, który kiedykolwiek wygrał Le Mans. Jego kolega z zespołu Yifei Ye został pierwszym kierowcą z Chin, który wygrał wielki wyścig, podczas gdy brytyjski kierowca Philip Hanson w zaledwie swoim drugim przejeździe w Hypercar w Le Mans dodał kolejne zwycięstwo dla Brytyjczyka, dzięki czemu Wielka Brytania ma teraz 46 zwycięstw w ciągu ostatnich 93 lat – najbardziej utytułowany kraj pod względem zwycięstw kierowców.
Porsche Penske Motorsport było jedynym zespołem, który zbliżył się do tańczących koni i utrzymywał się na ogonie przez cały wyścig, co pozwoliło im zachować przewagę w razie popełnienia błędu. Stało się to, gdy #51 zaparkował w żwirze, a świetną robotę wykonali Kévin Estre, Laurens Vanthoor, a w szczególności Matt Campbell, który pod koniec wyścigu potrójnie zmienił opony, co dało Estre szansę na drugie miejsce. Jadąc z całych sił – Francuz dojechał do mety zaledwie 14 sekund za liderem po 5361 milach.
Zwycięzcy z 2023 r. – zespół Ferrari AF Corse nr 51 miał katastrofę ostatnich czterech godzin, gdy Alessandro Pier Guidi wpadł w poślizg wjeżdżając na aleję serwisową, co pozbawiło ich prowadzenia, zanim Antonio Giovinazzi skontaktował się z zespołem przez radio na 45 minut przed końcem czasu – próbując dotrzeć do sedna problemu z samochodem. Wiadomość od zespołu – kontynuuj jazdę, naciskaj i zniszcz opony, jeśli zajdzie taka potrzeba. Ta odważna decyzja się opłaciła, ponieważ byli w stanie walczyć i wyprzedzić siostrzany samochód nr 50, aby zająć ostatnie miejsce na podium.
Cadillac miał duże nadzieje przed tegorocznym Le Mans, a zespół #12 Hertz Team JOTA zdobył pole position w czwartek wieczorem, ale nie potrafił przełożyć surowej prędkości pojedynczego okrążenia na wydajne dłuższe przejazdy, ponieważ samochód V8 zmagał się z maksymalizacją żywotności opon, a także z ich szybkim rozgrzaniem. W chłodniejszych warunkach w drugiej połowie wyścigu – złoty Cadillac walczył ciężko i mądrze i ukończył wyścig na wiarygodnym piątym miejscu.
Ostatnie legendy – Toyota Gazoo Racing ostatnio wygrała to wydarzenie w 2022 roku i będzie musiała czekać kolejny rok, aż kolejne trofeum powróci do Japonii. GR010 – Hybrid był dalekim strzałem w zwycięstwo, ale ten wysiłek stał się nieco poważniejszy w nocy, gdy #8 perfekcyjnie zarządzał swoim ładunkiem paliwa i oponami, aby wciągnąć ich do walki o podium, gdy słońce wzeszło dziś rano. Jednak katastrofa dotknęła zespół w czerni, ponieważ w ciągu niecałych czterech godzin na zegarze doszło do zerwania nakrętki koła z przodu po lewej stronie. Z przebitą oponą samochód z trudem wrócił do boksów, został w garażu na naprawy i 17 minut później znów wyjechał na trasę, ścigając się, aby ukończyć wyścig na niskim 16. miejscu.
Po zwycięstwie w klasie LMP2 w 2023 roku żółto-zielony zespół Inter Europol Competition powrócił na szczyt we Francji. #43 ORECA uwikłana była w tytaniczną walkę z VDS Panis Racing w wersji z numerem #48 od wczorajszego wieczoru, kiedy zdobywca pole position, ekipa #29 TDS Racing, odpadła na początku wyścigu. Polski zespół #43 przejął pałeczkę, zaszczyt, który chwycił oburącz, ale nie zamierzał mieć wszystkiego po swojemu – kierowcy Jakub Śmiechowski, Tom Dillmann i Nick Yelloly musieli o nią walczyć, będąc wciągnięci w walkę z #48 przez całą noc i do niedzielnego poranka.
Aby spróbować wyjść na prowadzenie, Panis Racing podcięło skład Inter Europol Competition i w tym procesie udało im się zmniejszyć deficyt z każdym przejazdem. Było tylko kilka sekund między nimi, zanim doszło do dramatu, gdy na zegarze pozostały 32 minuty. #43 prowadzony przez Nicka Yelloly’ego został złapany na przekroczeniu prędkości na alei serwisowej i otrzymał karę przejazdu przez aleję serwisową. Yelloly, pomimo przejazdu przez aleję serwisową, wyczuł okazję w słabym okrążeniu Panis Racing – brytyjski kierowca wyprzedził #48 na 15 minut przed końcem i pognał do flagi, dając polskim fanom jeszcze więcej powodów do radości!
Ekipa #9 Iron Lynx walczyła zębami i pazurami z samochodem #28 IDEC Sport, aż do 3 godzin i 30 minut na zegarze, gdy prawa tylna nakrętka koła oderwała się od tyłu #28 ORECA, a bezradny Job Van Uitert był pasażerem, gdy samochód wpadł prosto w pułapkę żwirową na zakręcie Chapelle podczas zjazdu z mostu Dunlop. Rozpacz dla całego zespołu – tak blisko, a jednak tak daleko. #9 Iron Lynx zmagał się w niedzielne popołudnie i został taktycznie wyprzedzony przez #199 AO by TF car, pieszczotliwie nazywany Spike. Załoga w fioletowym samochodzie nie tylko stanęła na podium LMP2 – wygrali także kategorię LMP2 Pro/AM po znakomitej pracy PJ Hyetta, Dane’a Camerona i Louisa Deletraza przez całe 24 godziny.
Pomimo niepowodzeń w ostatniej godzinie rozgrywek, #43 Inter Europol Competition powraca na szczytArnaud CORNILLEAU (ACO)
#92 Manthey 1ST Phorm Porsche było samochodem do pokonania przez większość wyścigu w kategorii GT. Superlatywy nie wystarczą, aby opisać ich dominację, ponieważ utrzymywali prowadzenie w klasie do samego końca – a kierowcy Ryan Hardwick, Riccardo Pera i Richard Lietz wyryli swoje nazwiska na kartach historii.
Na drugim miejscu #21 Vista AF Corse Ferrari 296 LMGT3 miało spokojny, ale skuteczny wyścig – unikając kłopotów i trzymając głowy nisko. Nie udało im się dorównać zwycięstwu w klasie FIA World Endurance Championship LMGT3 ostatnim razem w Spa – ale drugie miejsce tutaj pomoże im w walce o mistrzostwo.
#81 TF Sport z żółtą Corvette włączył dopalacze tego popołudnia, aby odzyskać ostatnie miejsce na podium od #27 Heart of Racing Aston Martin, w walce, którą cieszyli się przez cały poranek. Tymczasem dominujący #87 Akoddis ASP Lexus – zespół i samochód, który był na szczycie wielu sesji w ciągu tygodnia, będzie zadowolony z piątego miejsca pomimo wszystkich wyścigowych dramatów, ale jednocześnie będzie trochę do przemyślenia w kwestii tego, który być może uciekł!
Gdzie indziej, tuż przed ostatnią godziną, jedyny pozostały #59 United Autosports McLaren zatrzymał się z hukiem – niemal jak kopia problemu, z którym zeszłej nocy zmagał się siostrzany samochód. Tym razem elektryczny pomarańczowy samochód GT zatrzymał się między Aranage a Porsche Curves, wypuszczając Full Course Yellow, aby bezpiecznie odzyskać 720S.
Dominująca ekspozycja #92 w LMGT3Antonin VINCENT (ACO)
1. #83 Ferrari 499P – AF Corse – Robert Kubica / Yifei Ye / Philip Hanson – 387 okrążeń
2. #6 Porsche 963 – Porsche Penske Motorsport – Kévin Estre / Laurens Vanthoor / Matt Campbell +14.084
3. #51 Ferrari 499P – Ferrari-AF Corse – Alessandro Pier Guidi / James Calado / Antonio Giovinazzi +28.487
4. #50 Ferrari 499P – Ferrari-AF Corse – Antonio Fuoco / Nicklas Nielsen / Miguel Molina +29.666
5. #12 Cadillac V-Series.R – Cadillac Hertz Team JOTA – Will Stevens / Norman Nato / Alex Lynn +2:18.639
#38 Sébastien Bourdais, Cadillac V Series – Cadillac Hertz Team JOTA. 03:26.063 (310 okrążeń)
