Świdośliwa pochodzi z Kanady i północnych rejonów USA. Jest ceniona ze względu na wartościowe owoce, które zawierają bardzo dużo białka, tłuszczów i błonnika oraz witamin A, B i C. Są znakomitymi antyoxydantami. Dojrzałe owoce świdośliwy są bogate także w antocyjany.
Świdośliwa dobrze przystosowuje się i rośnie w różnych warunkach, z wyjątkiem ekstremalnie suchych i podmokłych stanowisk. Tworzy krzewy długowieczne, mogące rosnąć ponad 70 lat. Świdośliwa owocuje w 2–4 roku po posadzeniu a owoce podobne są do jabłuszek aronii.
Na początku krzewy świdośliwy mają pokrój pionowy, z czasem pędy rozkładają się na boki tworząc szeroki krzew. Prawie wszystkie odmiany tworzą odrosty, dzięki którym można rozmnażać tę roślinę. Świdośliwa najlepiej rośnie na piasku gliniastym, a lekki spadek terenu zapewnia dobre napowietrzenie i odwodnienie gleby. Krzewy najlepiej rosną na glebach lekko kwaśnych (pH 6,0–6,5), ale tolerują podłoże lekko alkaliczne (do pH 7,5).
Świdośliwę należy podlewać regularnie, a nawadnianie kroplowe jest bardziej ekonomiczne i skuteczne. Zraszanie krzewów zabezpiecza je przed wiosennymi przymrozkami i schładza owoce podczas upałów.
Świdośliwę nawozimy regularnie, ale zawsze w oparciu o analizę gleby. Ostatnie nawożenie azotowe wykonujemy najpóźniej do połowy czerwca, żeby nie spowodować przedłużenia wegetacji roślin i zmniejszenia ich odporności na mróz.
Pierwsze cięcie krzewów wykonujemy zaraz po ich posadzeniu, aby pobudzić do wzrostu i wytworzenia silnych pędów szkieletowych. Pędy przycinamy wczesną wiosną, przed ruszeniem wegetacji, ale dopiero po silnych mrozach.
Krzewy 2–4-letnie rozpoczynają owocowanie na młodych i silnie rosnących pędach, na których tworzą się najlepsze owoce. Owoce świdośliwy powstają na ubiegłorocznych i starszych pędach. Silniejsze cięcie odmładzające krzewów wykonujemy, gdy rośliny mają 6–8 lat.
Szkodniki żerujące w pąkach kwiatowych, kwiatach, w owocach i na liściach to zmieniki, zwójka świdośliwowa, owocnica świdośliwowa, kwieciak jabłkowiec, gąsienice zwijające liście oraz przędziorki. Do ich zwalczania stosujemy Decis 2,5 EC.
Aby ptaki nie uszkadzały nam owoców trzeba okrywać rośliny siatkami, a na plantacjach zamontować dźwiękowe systemy odstraszające.
Świdośliwa może być atakowana przez bakterie powodujące zarazę ogniową, oraz różne grzyby powodujące m.in. rdzę, brunatną plamistość i brunatną zgniliznę.
Polecane odmiany:
Prince William – odmiana owocuje w połowie czerwca. Dorasta do 2,5 – 3 m. Owoce rosną w zwartym gronie o średnicy do 12 mm, są smaczne i słodkie, dobre na soki, dżemy oraz jako dodatek do deserów. Owoce można suszyć.
Honewood dorasta do 5m wysokości. Odmiana jest bardzo plenna i regularnie owocująca. Owoce dosyć duże, lekko spłaszczone do kulistych, niebiesko czarne ze słabym nalotem, zwykle po 9-15 w zwartym gronie. Dojrzewa równomierne, smak owoców jest bardzo dobry.
Thiessen tworzy silnie rosnące krzewy do wysokości 5 m. To odmiana plenna, wcześnie kwitnąca i dojrzewająca. Owoce ma duże, o średnicy do 17 mm, prawie kuliste, niebiesko czarne ze słabym nalotem, średnio po 6-12 w luźnym gronie nierównomiernie dojrzewające, soczyste, o słodkim smaku.
Altaglow to odmiana o silnym wzroście, do wysokości 7 m, o pokroju prostym i zwartym, rozpiętości w rzędzie do 3m. Owoce ma duże, o średnicy do 16 mm, prawie kuliste, różnej wielkości, białe, słodkie, zwykle po 5-9 w zwartym, równomiernie dojrzewającym gronie. Odmiana wymaga zapylacza, którym mogą być inne odmiany o podobnym okresie kwitnienia.
Buffalo dorasta do wysokości 4m. Owoce mają średnicę do 14 mm, owalne do prawie kulistych, niebiesko czarne ze słabym nalotem, najczęściej po 7-13 w luźnym gronie, równomiernie dojrzewające. Owoce bardzo smaczne, deserowe, nadają się też do przetwórstwa.
Nelson dorasta do wysokości 1,5m. Pokrój ma zwarty i gęsty. To odmiana plenna, o późnym terminie kwitnienia i dojrzewania owoców. Owoce są średniej wielkości, o średnicy do 13 mm, prawie kuliste, niebiesko czarne ze słabym nalotem, średnio po 6-12 jagód w zwartym gronie. Dojrzewanie owoców jest nierównomierne, a ich smak dobry.
Parkhill rośnie słabo, do wysokości 1,5m. Owoce o średnicy do 13mm, są owalne do prawie kulistych, niebiesko czarne z nalotem, średnio po 7-11 w gronie, a grona są otwarte, dosyć równomiernie dojrzewające.
Regent rośnie słabo do wysokości 2m. To odmiana plenna i regularnie owocująca. Owoce są średnio duże, o średnicy do 13 mm, owalne, do prawie kulistych, niebiesko czarne z nalotem, średnio po 7-11 w gronie, grona są luźne i otwarte. Smak owoców jest podobny do owoców śliwki, średnio słodki i łagodny. Odmiana może być używana jako roślina ozdobna, ze względu na atrakcyjne ulistnienie jesienią.
Success rośnie do wysokości 2 m. Owoce ma średnio duże, o średnicy do 14 mm, owalne do prawie kulistych, niebiesko czarne z nalotem, średnio po 7-11 w gronie, które jest luźne. Owoce dojrzewają powoli i nierównomiernie, długo utrzymują się na krzewie. Smak mają dobry i łagodny, jakby jabłkowy, dosyć słodki. Odmiana może być także wykorzystywana jako roślina dekoracyjna, ze względu na błyszczące zielone liście w sezonie wegetacyjny i czerwone ulistnienie jesienią.
