Trwałość i odporność na zabrudzenia to największe zalety cegieł klinkierowych. Ale ich atutem jest również charakterystyczny wygląd. Te wyjątkowe walory estetyczne, a także dobre parametry użytkowe sprawiają, że cegła klinkierowa świetnie sprawdza się jako materiał elewacyjny. Ale by cieszyć się jej walorami przez lata, musimy skupić się na jakości zaprawy.
– Klinkier to produkt całkowicie naturalny, dlatego pomiędzy poszczególnymi partiami produkcyjnymi, mogą występować niewielkie różnice kolorystyczne – wyjaśnia Piotr Czerski z firmy CRH Klinkier. – Jest to związane m.in. z tym, że glina do wyrobu klinkieru pozyskiwana jest z różnych warstw złoża. Czasem jest to również kwestia zmiennych warunków atmosferycznych, które mają wpływ na składowany materiał. Aby niwelować możliwe różnice kolorystyczne, zaleca się wykorzystywanie do budowy produktów z jednej partii produkcyjnej lub mieszanie cegieł z różnych palet.
– Należy również pamiętać, że cegły magazynowane na placu budowy, trzeba chronić przed narażeniem na zabrudzenie spoiwami, zaprawami czy mieszanką betonową – dodaje ekspert z firmy CRH Klinkier.
Podstawą jest jednak dobrze dobrana i przygotowana zaprawa
Zaprawa jest szczególnie istotnym elementem przy wykonywaniu elewacji z klinkieru. – Jej zadaniem jest nie tylko łączenie cegieł, lecz także zapobieganie wnikaniu wody do wnętrza muru – tłumaczy Piotr Czerski. – Dobrze przygotowana zaprawa powinna umożliwić odparowanie nagromadzonej cieczy. Należy również pamiętać o odpowiedniej głębokości spoin. Jeśli będą zbyt głębokie, między cegłami powstanie „półka”, na której będzie gromadziła się woda, rozpuszczająca składniki zaprawy. To w konsekwencji może doprowadzić do tworzenia się jasnych zacieków na murze.
Często popełnianym błędem w trakcie przygotowywania zaprawy, jest bagatelizowanie zaleceń producenta.
– Użyta w nadmiarze woda, jest wchłaniana przez cegły, a następnie odparowywana przez ich lica, a zawarte w niej sole, osadzają się na ich powierzchni powodując brzydki nalot – wyjaśnia Piotr Czerski. – Problem nierzadko tkwi również w składzie wykorzystanej zaprawy, a ściślej mówiąc, obecności wapna lub innych niepożądanych środków chemicznych. By zminimalizować ryzyko powstawania na murach niepożądanych nalotów, warto korzystać z zaprawy z dodatkiem trasu. Uelastycznia on materiał, zwiększa jego wytrzymałość mechaniczną, a dodatkowo neutralizuje związki wapnia i uszczelnia strukturę – dodaje ekspert z firmy CRH Klinkier.
Zabrudzenia z klinkieru usuwamy metodą „na sucho”
Wszelkiego rodzaju zabrudzenia, które powstaną na licu cegły w trakcie murowania, klejenia czy spoinowania, należy usuwać metodą „na sucho” przez szczotkowanie, a następnie zmycie czystą wodą. Podobnie postępujemy w przypadkach usuwania wykwitów.
– Jeśli jednak mamy do czynienia z wyjątkowo uciążliwym zabrudzeniem, można użyć dostępnych na rynku płynów do czyszczenia klinkieru, produkowanych na bazie kwasów organicznych – podpowiada Piotr Czerski. – Z reguły jednak klinkierowe elewacje nie wymagają praktycznie żadnej pielęgnacji, ponieważ materiał ten cechuje bardzo niska nasiąkliwość i nie brudzi się on tak jak np. powierzchnie tynkowe.
Klinkier nie wymaga także impregnacji. Wyjątkiem mogą być sytuacje, gdy elewacja jest narażona na częste i intensywne zabrudzenia. Zaimpregnowaną powierzchnię łatwiej jest wyczyścić np. przy pomocy zwykłego zraszacza ogrodowego.
