Reklama

Ludzie

Odeszli…

opr. Jaromir Kwiatkowski
Dodano: 31.10.2013
8610_znicz
Share
Udostępnij
Od ubiegłorocznego dnia Wszystkich Świętych zmarło wielu znanych mieszkańców Podkarpacia. Poniżej przypominamy kilka sylwetek:
 
Wojciech Inglot (1955-2013) – założyciel i właściciel firmy kosmetycznej Inglot Cosmetics, największej w Polsce firmy produkującej kolorowe kosmetyki. Był absolwentem wydziału chemii Uniwersytetu Jagiellońskiego. Prawie 30 lat temu w rodzinnym Przemyślu założył firmę, która w kolejnych latach rozrosła się do rozmiarów międzynarodowego imperium kosmetycznego z 330 salonami w 46 krajach na sześciu kontynentach. Był wizjonerem i marzycielem. Pierwszym produktem w jego firmie był płyn do czyszczenia głowic magnetofonowych, w kolejnych latach zaczął produkować kosmetyki. W ostatnich miesiącach mówiło się o jego rewolucyjnym pomyśle, czyli produkcji lakieru do paznokci, który mogłyby używać kobiety w krajach arabskich, a który byłby zgodny z naukami Koranu. To on wpadł na pomysł kosmetycznych „wysp”, ustawianych w centrach handlowych w Polsce i na świecie. Wiosną 2012 r. otrzymał nagrodę Polskiej Rady Biznesu im. Jana Wejcherta. Został jej pierwszym w historii laureatem w kategorii „Sukces”. Pod koniec ub. roku w jego ręce trafił Wektor 2012 – prestiżowa nagroda przyznawana przez organizację Pracodawcy Rzeczypospolitej i „Puls Biznesu". 
 
fot. materiały prasowe
 
 

Wacław Nycz (1954-2013) – pilot samolotowy sportowy i lotnictwa komunikacyjnego. Pochodził z Soniny k. Łańcuta. Zawodnik Aeroklubu Rzeszowskiego, wielokrotny medalista mistrzostw świata (trzykrotny mistrz) oraz Europy (dwukrotny mistrz) w samolotowym lataniu precyzyjnym. Indywidualny wicemistrz świata z 1988 r. oraz brązowy medalista z 1986 r. (oba sukcesy z Marianem Wieczorkiem) w lataniu rajdowym. Pilot cywilny w PLL LOT. Zginął 17 kwietnia 2013 r. w wypadku samochodowym w Warszawie. 
 

 
Arkadiusz Onyszko (1982-2013) –  doktor inżynier, nauczyciel akademicki w Politechnice Rzeszowskiej. Pochodził z Lubartowa na Lubelszczyźnie. Ukończył Wydział Fizyki i Informatyki Stosowanej (d. Wydział Fizyki i Techniki Jądrowej) Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie. Do Rzeszowa przyjechał po raz pierwszy wiosną 2006 r., kiedy – będąc tuż przed obroną pracy magisterskiej – dostał propozycję pracy na Politechnice Rzeszowskiej. Kilka miesięcy później, w październiku, rozpoczął pracę jako nauczyciel akademicki w Katedrze Materiałoznawstwa Wydziału Budowy Maszyn i Lotnictwa PRz. W 2011 r. obronił na tej uczelni doktorat. Był miłośnikiem książek, górskich wspinaczek i norweskiego jazzu. Był także jedną z osób, które do naszego albumu “Mój Rzeszów”, wydanego przez wydawnictwo Sagier, opowiedziały o tym, jak postrzegają stolicę województwa. Śp. Arkadiusz Onyszko powiedział, że w Rzeszowie najbardziej – ze względu na jego kameralność – lubi Rynek, a także pozbawione natłoku ludzi bulwary nad Wisłokiem. Chwalił warunki pracy, jakie stworzono mu na Politechnice, wysoko oceniał perspektywy pracy na uczelni. Podkreślał, że jest mu w Rzeszowie dobrze i zamierza związać się z tym miastem na trwałe…
 
fot. T. Poźniak
 

 
Abp Ignacy Tokarczuk (1918-2012) – emerytowany metropolita przemyski, niezłomny hierarcha Kościoła rzymskokatolickiego, twardy przeciwnik komunistycznej władzy, budowniczy kilkuset kościołów w okresie PRL, kawaler Orderu Orła Białego.
 
Urodził się w Łubiankach Wyższych k. Zbaraża. Święcenia kapłańskie przyjął 21 czerwca 1942 r. we Lwowie. 3 grudnia 1965 r. papież Paweł VI mianował go ordynariuszem diecezji przemyskiej. Sakrę biskupią otrzymał 6 lutego 1966 r. w przemyskiej bazylice metropolitalnej. W ciągu ponad 25 lat jego posługi jako ordynariusza wybudowano ponad 400 świątyń (znaczną część nielegalnie), by zmniejszyć odległość wiernych od kościoła. Od lat 70. bp Tokarczuk angażował się jako duszpasterz przedsierpniowej opozycji demokratycznej, a później NSZZ „Solidarność". Propaganda komunistyczna traktowała go jako „najbardziej niebezpiecznego" w Episkopacie. Szkalowano go na różne sposoby, a szczytem tej propagandy było spreparowane oskarżenie o współpracę z gestapo, z którym wystąpił jeden z morderców ks. Jerzego Popiełuszki, Grzegorz Piotrowski. Istotnym rysem duszpasterzowania arcybiskupa, wynikającym m.in. z położenia archidiecezji przemyskiej, była troska o właściwy wymiar stosunków polsko-ukraińskich. 2 czerwca 1991 r. Jan Paweł II mianował biskupa Tokarczuka arcybiskupem, a 25 marca 1992 r. ustanowił metropolitą przemyskim. 14 kwietnia 1993 r. abp Tokarczuk przeszedł na emeryturę. Mimo to przez kolejne lata był aktywny. Dużo czytał i pisał. Dostawał zaproszenia z kraju I zagranicy do prowadzenia wykładów i rekolekcji dla księży i świeckich. Dopiero w ostatnich latach stan zdrowia nie pozwolił mu na taką aktywność. 3 maja 2006 r. abp Tokarczuk został odznaczony przez prezydenta Lecha Kaczyńskiego Orderem Orła Białego. W 2000 i 2001 r. zajął drugie miejsca w plebiscytach Gazety Codziennej „Nowiny” na Człowieka Wieku i Człowieka Tysiąclecia na Podkarpaciu.
 
fot. D. Delmanowicz
Share
Udostępnij
Reklama
Reklama
Reklama
Reklama
Reklama

Nasi partnerzy