Nic nie smakuje lepiej podczas przeziębienia, jak gorąca herbata z sokiem z leśnych malin przygotowana przez babcię lub mamę. Ostatnimi laty wędrówki po lesie nie należą do bezpiecznych ze względu na kleszcze, dlatego maliny powinniśmy uprawiać na działkach i w swoich przydomowych ogródkach. Można je sadzić na jesień lub wiosnę.
Dlaczego maliny są takie zdrowe?
Ponieważ zawierają dużo kwasów organicznych m.in. cytrynowy, jabłkowy, salicylowy, pektyny, antocyjany, cukry, witaminy: C, E, B1, B2, B6 oraz potas, magnez, wapń, żelazo. Liście malin zawierają garbniki, flawonoidy, kwasy organiczne, związki żywicowe, sole mineralne przez co działają ściągająco, przeciwbakteryjnie i przeciwzapalnie. Maliny są niezastąpionym i niezawodnym środkiem przeciwgorączkowym, ponieważ pobudzają czynność gruczołów potowych, a pot podczas parowania obniża temperaturę ciała. Garbniki hamują rozwój bakterii jelitowych i skutecznie łagodzą biegunkę oraz wzdęcia.
Podłoże
Malina preferuje gleby o lekko kwaśnym odczynie, próchniczne, żyzne, ale nie podmokłe. Przed posadzeniem najlepiej jest dodać do podłoża kompostu. Maliny dobrze rosną po roślinach kapustnych i po burakach, ponieważ pozostawiają one glebę żyzną i odchwaszczoną. Ziemniaki i pomidory nie są dobrym przedplonem, gdyż są gospodarzami grzybów atakujących system korzeniowy maliny.
Sadzenie
Aby krzewy malin dobrze rosły i plonowały powinny pochodzić z kwalifikowanych szkółek. Maliny z odkrytym korzeniem najlepiej jest sadzić wczesną wiosną po przymrozkach, które mogłyby je uszkodzić, albo jesienią, gdy jest więcej wilgoci w glebie. Maliny zakupione w doniczkach można sadzić przez cały rok. Krzewy malinowe sadzimy w odległości co 50 cm od siebie, 3-4 cm głębiej niż rosły w szkółce. Można obsypać grządkę malinową sosnową korą, która chroni glebę przed wysychaniem i chwastami oraz utworzy kołderkę dla korzeni chroniąc je przed mrozem. Po posadzeniu grządkę podlewamy i przycinamy pędy malin tuż nad ziemią, na 3 oczka. Jeżeli sadzimy maliny jesienią, wówczas musimy uformować kopczyki z ziemi, zabezpieczające system korzeniowy przed przemarznięciem.
Nawożenie
Najlepiej jest stosować kompost wiosną każdego roku, ponieważ zawiera on wszystkie niezbędne składniki i nie sposób przenawozić nim uprawianych roślin. Jeżeli decydujemy się na nawożenie nawozami sztucznymi, to dawki obliczamy na podstawie wykonanej analizy gleby. Nigdy nie nawozimy na oko, bo łatwo możemy przenawozić i doprowadzić do zasolenia gleby.
Podlewanie
W okresie suszy maliny, jak inne rośliny, powinniśmy systematycznie podlewać, aby uzyskać wyczekiwane kwiaty i owoce.
Cięcie malin nie jest trudne, trzeba tylko kierować się kilkoma zasadami. Jeżeli mamy maliny powtarzające owocowanie, wówczas po pierwszych zbiorach przycinamy pędy, które owocowały. Jesienią maliny ponownie zaowocują i wtedy takie pędy całkowicie wytniemy. Jednakże, przy takim prowadzeniu plony i same owoce malin są mniejsze, niż przy prowadzeniu krzewu na owocowanie tylko letnie lub tylko jesienne. Dlatego warto zdecydować się na jeden termin zbioru, owoce będą duże podobnie jak plony. Wycinamy również nadmierną ilość młodych jednorocznych pędów, tych najsłabszych oraz pędy chorei uszkodzone, które nadmiernie zagęszczają krzew. W jednym krzewie maliny zostawiamy tylko 5 głównych i mocnych pędów. Pozostawione pędy trzeba zawijać na drutach, lub przywiązać do palików. Cięcie malin owocujących na tegorocznych pędach odbywa się jesienią i polega na wycięciu wszystkich pędów tuż przy ziemi.
Maliny letnie – przycinamy jesienią: usuwamy wszystkie dwuletnie pędy, które zakończyły owocowanie.
Maliny jesienne – po jesiennym owocowaniu wycinamy pędy tuż przy ziemi. Niewycięte pędy będą dawały słabszy plon w przyszłym roku, poza tym są siedliskiem chorób i szkodników.
Jesienne:
Polana owocuje od sierpnia do listopada, jest odporna na choroby. Owoce ma duże, smaczne, słodkie najlepsze na przetwory. Jest bardzo plenna. Po owocowaniu pędy wycinamy.
Polka powtarza owocowanie, a owocuje na pędach jednorocznych. Owoce są bardzo duże, zwarte, nadają się do bezpośredniego spożycia, mrożenia i przetwórstwa.
Polesie powtarza owocowanie, które rozpoczyna nieco wcześniej niż Polana. Wzrost roślin średnio silny, może się lekko pokładać. Nie wytwarza zbyt dużo pędów przy roślinie matecznej. Owoce smaczne, słodkie, duże (zwłaszcza u roślin rosnących w niezbyt dużym zagęszczeniu). Kolor owoców ciemnoczerwony z niewielkim omszeniem. Owoce zarówno deserowe jak i do przetwórstwa. Odporna na choroby, przydatna do uprawy ekologicznej.
Poranna Rosa to odmiana o dużych, żółtych owocach, owocująca na tegorocznych pędach od początku września do końca sezonu wegetacyjnego, może powtarzać owocowanie w tradycyjnym terminie dojrzewania malin. Odmiana charakteryzuje się bardzo małą podatnością na gnicie owoców i zamierania pędów.
Pokusa – polecana do uprawy amatorskiej odmiana deserowa. Wytwarza owoce duże, kuliste lub lekko stożkowate. Owoce na pędach jednorocznych rozpoczynają dojrzewanie od połowy sierpnia.
Lloyd George – odmiana zagraniczna, owocująca powtórnie na przełomie września i października.
Letnie:
Pruska – to bujnie rosnąca odmiana, wytwarzająca duże owoce. Ze względu na wzrost wymaga rozpinania na drutach.
Benefis – średnio późna odmiana o sztywnych pędach i silnym wzroście. Duże, ciemnoczerwone owoce dojrzewają od połowy lipca.
Bristol – odmiana wytwarzająca nietypowe, czarne owoce. Rośnie bujnie, pędy dorastają do 4m długości, wymaga wiec podpór oraz przycinania. Kolce występują licznie i są zwrócone do dołu. Duże, kuliste owoce są niezwykle soczyste, aromatyczne i słodkie. Dojrzewa od połowy lipca. Owoce nadają się do bezpośredniego spożycia, przetwarzania na dżemy i galaretki oraz do mrożenia. Odporna na mróz i choroby.
Glen Ample – szybko rosnąca, mrozoodporna odmiana, niezwykle popularna na całym świecie. Duże, czerwone owoce można zbierać przez długi czas.
Sokolica – owoce są smaczne, jasnoczerwone, duże, o kształcie tępo ściętego stożka, dojrzewające pod koniec czerwca. Jest mało podatna na choroby.
Laszka – ma słodkie, jędrne, stożkowe, ciemnoczerwone owoce, rośnie średnio silnie, a pędy są sztywne i kolczaste. Owocuje pod koniec czerwca. Jest umiarkowanie podatna na choroby pędów i mało podatna na szarą pleśń.
